دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Maurizio Ferrera
سری:
ISBN (شابک) : 9788858139790
ناشر: Editori Laterza
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 972 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La società del Quinto Stato به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جامعه طبقه پنجم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
حقوق ناکافی، دستمزدهای پایین، حمایت اجتماعی ضعیف: دنیای بیثباتی و کار کم دستمزد است. این جامعه طبقه پنجم است.\r\nدر آغاز قرن بیستم، حکومت چهارم به عنوان یک طبقه به خودی خود، خودآگاه و جمع و جور، حامل منافع جهانی رهایی توصیف شد: کارگران، دهقانان و کارگران خواستار اعطای قدرت سیاسی (از طریق حقوق) بودند که در مطابق با ارتباط اقتصادی و اجتماعی آنها. ستمدیدگان امروز هم وجود دارند، حتی اگر کمتر از یک قرن پیش دیده شوند و مطمئناً بسیار کمتر سازمان یافته باشند. این «ملک پنجم» است که از کارگرانی که دستمزد کمتری دریافت میکنند و/یا کارگران نامطمئن تشکیل شده است. طبقه پنجم مجموعه ای سیال و متنوع است و در مقایسه با همتای قرن بیستم خود تفاوت های قاطعی را نشان می دهد: پرولتاریا در کار کارخانه سهیم بود، در همان محله ها زندگی می کرد، در بخش های محلی اتحادیه ها و احزاب رفت و آمد می کرد و بنابراین آسان تر بود. سازماندهی و بسیج؛ نیروی کار ناپایدار امروزی ناهمگن، پراکنده، بسیار متصل است، اما فقط از طریق کانال های \"سرد\" اینترنت و رسانه های اجتماعی. برای محافظت از این قشر بسیار بزرگ در برابر خطرات و نیازها چه راهکارهایی می توان اتخاذ کرد؟ چند سالی است که ایده های جالبی در این زمینه در حال پخش است. از یک طرف، بازتابی در مورد چگونگی ارائه ایمنی و حفاظت کالیبره شده برای روش های جدید کار وجود دارد. این استراتژی سرمایه گذاری اجتماعی است که شاید با درآمد پایه جهانی و بدون قید و شرط پشتیبانی می شود. از سوی دیگر، ما به نحوه بهره گیری از جهانی شدن، انعطاف پذیری و فناوری های جدید برای طراحی یک مدل جدید از جامعه فکر می کنیم. چالش اجتماعی قرن بیستم تضمین کار و درآمد بود. قرن ما می تواند توزیع عادلانه مازاد تولید شده توسط یکپارچگی اقتصادی و فناوری های جدید باشد، اگر این فرآیندها به خوبی مدیریت شوند.
Diritti approssimativi, salari bassi, scarsa protezione sociale: è il mondo del precariato e del lavoro sottopagato. È la società del Quinto Stato. Ai primi del Novecento il Quarto Stato viene descritto come classe a sé, autoconsapevole e compatta, portatrice di interessi universali di emancipazione: operai, contadini e braccianti chiedevano che venisse loro riconosciuto un potere politico (tramite diritti) che fosse in linea con la loro rilevanza economica e sociale. Gli oppressi oggi esistono ancora, anche se sono meno visibili di un secolo fa e sicuramente molto meno organizzati. È il ‘Quinto Stato’, composto di lavoratori sottopagati e/o precari. Il Quinto Stato è un insieme fluido e variegato, e rispetto alla sua controparte novecentesca presenta alcune decisive differenze: il proletariato condivideva il lavoro di fabbrica, viveva negli stessi quartieri, frequentava le sezioni locali dei sindacati e dei partiti, ed era dunque più facile da organizzare e mobilitare; il precariato di oggi è eterogeneo, disperso, molto connesso, ma solo attraverso i canali ‘freddi’ di internet e dei social media. Quali strategie potranno essere adottate per proteggere dai rischi e dai bisogni questa estesissima classe? Alcune interessanti idee a riguardo circolano già da qualche anno. Da un lato, vi è la riflessione su come fornire sicurezze e protezioni calibrate sulle nuove modalità di lavoro. È la strategia dell’investimento sociale, magari sorretto da un reddito di base universale e incondizionato. Dall’altro lato, si riflette su come approfittare della globalizzazione, della flessibilizzazione e delle nuove tecnologie per progettare un nuovo modello di società. La sfida sociale del Novecento è stata quella di assicurare lavoro e reddito. Quella del nostro secolo potrebbe essere la redistribuzione equa del surplus generato dall’integrazione economica e dalle nuove tecnologie, se questi processi saranno ben gestiti.