دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Emilio Lamo de Espinosa
سری: Monografías 114
ISBN (شابک) : 9788474761429, 8474761425
ناشر: Centro de Investigaciones Sociológicas; Siglo Veintiuno de España Editores; Siglo XXI
سال نشر: 1990
تعداد صفحات: 208
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 39 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب جامعه تأملی: موضوع و هدف دانش جامعه شناسی: جامعه شناسی، مطالعات اجتماعی، جامعه شناسی دانش، معرفت شناسی، علوم اجتماعی، علوم اجتماعی
در صورت تبدیل فایل کتاب La sociedad reflexiva: sujeto y objeto del conocimiento sociológico به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جامعه تأملی: موضوع و هدف دانش جامعه شناسی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب به موضوع جامعه شناسی، واقعیت اجتماعی و شیوه صحیح تحلیل آن می پردازد. خب، راههای زیادی وجود دارد و نه فقط علمکردن، و شیوهی خاص جامعهشناسی را باید با هدفش، یعنی خود واقعیت اجتماعی، سنجید، نه با مدلی دیگر - مدلی که از علوم طبیعی استخراج میشود - که احتمالاً برای آن معتبر است. همه زمان ها و مکان ها . . بنابراین، مشکل این است که هدف جامعهشناسی چیست و نویسنده فصل طولانی را به این موضوع اختصاص میدهد که میکوشد یک نظریه (دورکیمی) از واقعیت اجتماعی اجباری با رعایت اولویت هستیشناختی کنش اجتماعی (وبری) بسازد، که منجر به تغییر جهت میشود. مشکل تجزیه و تحلیل نتایج (خواسته یا ناخواسته) کنش و پیوند یا مجموع آنها، و در نتیجه وضعیت، که همیشه چیزی بیشتر و چیزی کمتر از آن چیزی است که بازیگران انتظار دارند. این به ما امکان می دهد روش شناسی را از نظر مکمل بودن تبیین و درک بازنگری کنیم، زیرا هر دو همیشه ضروری و ناکافی هستند. اولی به این دلیل که به ما میگوید چه چیزی را هیچکس نمیداند، موقعیتها آنگونه که هستند، صرفنظر از تعریفشان. دوم به این دلیل که بدون آن اعداد کور هستند و به معنای واقعی کلمه چیزی را توضیح نمی دهند، زیرا در علوم اجتماعی شانس همیشه یک واسطه مهم دارد: معنای کنشگر. اما این دقیقاً جایی است که ویژگیهای علوم اجتماعی از آنجا ناشی میشود، زیرا همان مدلهایی که کنشگر با آنها زندگی اجتماعی را به تصویر میکشد، توسط دانشمند علوم اجتماعی بهعنوان مدلهای نظری دوباره شرح داده میشود و بالعکس. بنابراین، دیالکتیکی بی پایان بین علم «فرقه» و علم قوم، در یک مارپیچ بی پایان وجود دارد که در فصل آخر مورد تحلیل قرار گرفته است. در نهایت معلوم میشود که جامعهشناسی مکانیسمی است که از طریق آن جوامع مدرن، پیچیدهتر و در نتیجه غیرشفاف، در مورد خود تأمل میکنند و بنابراین، بدون اینکه شاید بدانند، خود را به طور اساسی تغییر داده و اصلاح میکنند. **
Este libro tiene por objeto el objeto mismo de la sociología, el hecho social, y el modo adecuado de analizarlo. Pues hay muchos modos de ser y no sólo de hacer ciencia y el modo específico de la sociología debe medirse con su objeto, la propia realidad social, y no con otro modelo -el extraído de las ciencias naturales- presuntamente válido para todo tiempo y lugar. El problema es, pues, cuál sea el objeto de la sociología y a ello dedica el autor un largo capítulo que intenta construir una teoría (durkheimiana) del hecho social coactivo respetando la prioridad ontológica de la (weberiana) acción social, lo que lleva a reconducir el problema al análisis de los resultados (queridos o no) de la acción y su enlazamiento o suma, y por lo tanto a la situación, que es siempre algo más y algo menos de lo que los actores esperan. Esto permite replantear la metodología en términos de complementariedad de explicación y comprensión, pues ambas son siempre necesarias e insuficientes. La primera porque nos dice lo que nadie sabe, las situaciones tal y como son, al margen de su definición; la segunda porque sin ella los números son ciegos y literalmente no explican nada, pues en ciencia social la casualidad tiene siempre una mediación significativa: el sentido del actor. Pero de ahí justamente la peculiaridad de la ciencia social, pues los mismos modelos con que el actor capta la vida social son re-elaborados por el científico social como modelos teóricos, y viceversa. Hay así una dialéctica interminable entre ciencia "culta" y etnociencia, en una espiral sin fin, que se trata de analizar en el último capítulo. La sociología resulta ser, a la postre, el mecanismo a través del cual las sociedades modernas, cada vez más complejas y por lo tanto, opacas, reflexionan sobre sí mismas y así, sin quizá saberlo, se cambian y modifican sustancialmente. **