دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st.
نویسندگان: Gilles Lipovetsky y Jean Serroy
سری:
ISBN (شابک) : 9788433962904, 8433962906
ناشر:
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 355
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 14 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La Pantalla Global به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب صفحه جهانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
صفحه نمایش فیلم، تلویزیون، صفحه نمایش کامپیوتر، صفحه نمایش بازی های ویدئویی، صفحه خاطرات الکترونیکی، صفحه نمایش تلفن همراه، صفحه نمایش GPS، صفحه نمایش لمسی، صفحه نمایش نظارتی، صفحه نمایش اینترنت، و تمام صفحه نمایش های موجود در جهان در دنیایی که واقعیت را از طریق صفحه نمایش فیلتر می کند. زندگی به منظره ای برای مصرف انبوه تبدیل شده است و واقعیت باید فیلمبرداری شود و روی صفحه نمایش داده شود تا واقعی تلقی شود. این را اشکال جدید فیلمسازی (تکنولوژی دیجیتال، سقوط اولویت داستان)، لفاظی جدید تلویزیون (نمایش های واقعیت، ورزش با جلوه های ویژه)، سینمای «ضد متعارف» کشورهای تحت ستم، ثابت می کند. افزایش چشمگیر تبلیغات، ظهور مستندهای جدید. اکران جهانی، که حدود چهارصد فیلم را در بر میگیرد و چشمکهای سینمافیلانه یا حرکتهای ضد فیلمسازی را هدر نمیدهد (برخی از آنها میتوانند حساسیت بیننده را آزار دهند)، به طرز ماهرانهای سازماندهی شده است تا بتوان آن را به عنوان تاریخ فشردهای از تکنیکها خواند. دگردیسی های سینما که توسط برادران لومیر (سینمای توده ای واقع گرایانه، سینمای نمونه) و ژرژ ملیس (سینمای خارق العاده، سینمای تجربی) ابداع شد و در عین حال به عنوان مقاله ای در زیبایی شناسی که آن سینما را برخلاف هنرهای پیشرو حفظ می کند. دوران گارد، با جامعه مصرف کننده در تضاد نبود، بلکه با آن سازگار شد، بر آن تأثیر گذاشت، رفتار روزمره، تخیلات و تصورش از جهان را شکل داد. و در حالی که در سطح مجازیها و قدرتهای خود، سلسله بینهایتی از صفحهنمایشها را ایجاد کرد که مربعی بودن واقعیت را تضمین میکرد، به یک ابرسینما، یک مدل تمام صفحه، هنری، اجتماعی و انسانشناختی (Homo pantalicus) و اصلی تبدیل شد. نقطه مرجع جامعه ای که همانطور که لیپووتسکی در آثار قبلی توصیف کرده است، دقیقاً با نابودی تمام سیستم های ارجاعی بزرگ مشخص می شود. سینما با خانواده ظاهر و اکران خود، بیانگر اصلی حساسیت دنیای امروز است. بنابراین سینما در حال افول نیست، بلکه کاملا برعکس است. سینما در مرحله تحول ثمربخش و همراه با آن کل دنیای سمعی و بصری است. «کتاب بسیار مفیدی که ما را به مسیر باورنکردنی که در چند دهه طی کردهایم پی میبرد» (لوموند). ژیل لیپووتسکی و ژان سروی اولین کسانی بودند که تشخیص دادند که صفحه نمایش بدون راهنماهایی به معنای مانند فرهنگ کتاب و علوم انسانی کلاسیک تمام قدرت های خود را تحقق نخواهد بخشید. با آزادی صفحهنمایش پیش بروید، اما بدون فراموش کردن صفحهی کمکی و «آگاهانه»، که بدون آن چیزی جز دود نخواهد بود» (لیبراسیون). ژیل لیپووتسکی، جامعه شناس، نویسنده مقالات مشهور عصر خلأ، امپراتوری زودگذر، تجمل ابدی، گرگ و میش وظیفه، سومین زن، دگردیسی فرهنگ لیبرال، دوران هایپرمدرن، شادی متناقض و جامعه ناامیدی
Pantallas de cine, de televisión, de ordenador, de videojuegos, de agenda electrónica, de teléfono móvil, de GPS, táctiles, de vigilancia, de Internet, y todas las pantallas del mundo en un mundo que filtra la realidad a través de las pantallas. La vida se ha convertido en espectáculo de consumo de masas y la realidad necesita ser filmada y verse en una pantalla para que se considere real. Lo prueban las nuevas formas de hacer cine (tecnología digital, caída de la primacía del argumento), las nuevas retóricas de la televisión (reality-shows, deportes con efectos especiales), el cine «anticanónico» de los países oprimidos, el meteórico ascenso de la publicidad, la aparición de los nuevos documentales. La pantalla global, que contextualiza alrededor de cuatrocientas películas y no desaprovecha los guiños cinéfilos ni los codazos anticinéfilos (algunos de los cuales podrían herir la sensibilidad del lector espectador), está hábilmente organizado para que se pueda leer como una historia compacta de las metamorfosis técnicas del cine, tal como lo inventaron los hermanos Lumière (cine realista de masas, cine tipificador) y Georges Méliès (cine fantástico, cine experimental), y al mismo tiempo como un ensayo de estética que sostiene que el cine, a diferencia de las artes de la época vanguardista, no entró en conflicto con la sociedad de consumo, sino que se adaptó a ella, influyó en ella, formateó su conducta diaria, sus fantasías y su concepción del mundo. Y mientras generaba en el plano de sus virtualidades y potencias un infinito linaje de pantallas que garantizaban la cuadratura de la realidad, se convirtió en hipercine, en todopantalla, en modelo artístico, social y antropológico (Homo pantalicus), y en principal punto de referencia de una sociedad que, como ha descrito Lipovetsky en obras anteriores, se caracteriza precisamente por haber destruido todos los grandes sistemas referenciales. El cine, con su parentela de miradas y pantallas, es la expresión por excelencia de la sensibilidad del mundo actual. El cine no está pues en decadencia, sino todo lo contrario; el cine está en una fase de transformación fructífera y con él todo el mundo audiovisual. «Un libro utilísimo que hace que nos demos cuenta del increíble camino que hemos recorrido en unos decenios» (Le Monde). Gilles Lipovetsky y Jean Serroy han sido los primeros en reconocer que la pantalla no materializará todas sus potencias sino con guías de sentido como la cultura del libro y las humanidades clásicas. Adelante con la pantalla-libertad, pero sin olvidar la pantalla asistida, «concienciada», sin la cual no sería más que humo» (Libération). Gilles Lipovetsky, sociólogo, es el autor de los celebrados ensayos La era del vacío, El imperio de lo efímero, El lujo eterno, El crepúsculo del deber, La tercera mujer, Metamorfosis de la cultura liberal, Los tiempos hipermodernos, La felicidad paradójica y La sociedad de la decepción.