La Llingua Asturiana en Cantabria

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Vilareyo y Villamil X.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 34 
زبان: Asturian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 234 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 53,000

Aconceyamientu de Xuristes pol Asturianu, 2008. — 34 p. گویش عاشقانه آستورلئون ها، با واژگانی از کلمات خاص که توسط گویشوران این زبان در اطراف آستوریاها و لئون استفاده می شود. مرزی، شمال اسپانیا. بیش از نیمه غربی جامعه کانتابریا، تا رودخانه میرا، به طور اصطلاحی به دامنه زبان آستوریایی، به ویژه به آن تعلق دارد. لهجه شرقی منطقه تراسمیرا و سواحل جنوبی کامپوریا به قلمرو کاستیلیان تعلق دارند، اگرچه با آغاز یا بقایای آستوریا. در دره پاس، زبان دارای عناصر خاص umlaut است. مناطقی که زبان آستوریایی را به بهترین شکل حفظ می کنند، لا لیبانا و دره های داخلی نانسا، سایا، بسیا و پاس هستند.
گویش شرقی زبان آستوریایی که به طور سنتی کوهنورد نامیده می شود، روش زبانی بومی کانتابریای غربی است (لاس آستوریاس از Santiyana)، که همچنین از شرقی ترین بخش Asturies و از چندین منطقه در شمال Lleón (Sayambre، Valdeón)، شمال Palencia و جنوب Salamanca است. رمانس آستوریایی مستقیماً از لاتین در این قلمروها با پیشرفتی برابر با سایر مناطق حوزه زبانی آستوریایی مانند لئون، زامورا، سالامانکا و میراندا تکامل یافت. تقسیم سیاسی این آستوریاهای سانتیانا (از دیوا تا میرا) با توجه به آستوریاهای اویدو و الحاق اولیه آن به کستیلا و پورو، ارتباط بیشتر با سرزمین های غیرآستوری در رابطه با سایر قلمروهای دیاسیستم نیز از آنجا که موقعیت جغرافیایی آن در دورترین منطقه در قلمرو زبانی آستوریایی است، به این معنی است که زبان آستوریایی در این شرقی ترین قسمت دارای تفاوت ها و ویژگی های عجیب و غریب در مقایسه با سایر گویش های سیستم زبانی آستوریایی است.

Aconceyamientu de Xuristes pol Asturianu, 2008. — 34 p. The Asturleones Romance dialect, with a vocabulary of specific words used by the speakers of this language, around the Asturias and Leon borderline, North of Spain. Más de la mitá occidental de la Comunidá de Cantabria, hasta’l ríu Miera, pertenez idiomáticamente al ámbitu de la llingua asturiana en concretu al so dialectu oriental. La rexón de Trasmiera y la fastera sur campurriana pertenecen al territoriu del castellanu anque con nicios o restos del asturianu. Nel valle del Pas la llingua tien elementos peculiares de metafonía. Les zones que meyor conserven la llingua asturiana son La Llébana y los valles interiores del Nansa, Saya, Besaya y Pas.
El dialectu oriental de la llingua asturiana tradicionalmente nomáu montañés ye la modalidá llingüística autóctona del occidente de Cantabria (Las Asturias de Santiyana), que tamién lo ye de la parte más oriental d’Asturies y de delles zones del norte de Lleón (Sayambre, Valdeón), norte de Palencia y sur de Salamanca. El romance asturlleonés evolucionó directamente del llatín nestos territorios con un desarrollu al empar que nel restu de zones del dominiu llingüísticu del asturianu como son Lleón, Zamora, Salamanca y Miranda. La dixebra política d’estes Asturies de Santiyana (del Deva al Miera) respecto de les Asturies d’Uviéu y la so incorporación temprana a Castiella y poro, el mayor contactu con tierres non asturianofalantes en relación con otros territorios del diasistema asina como l’allugamientu xeográficu nel requexu más alloñáu dientro del dominiu llingüísticu asturlleonés, ficieron que la llingua asturiana nesta fastera más oriental pañara delles diferencies y rasgos peculiares frente a los otros dialectos del diasistema llingüísticu del asturianu.