دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pau Cañigueral Batllosera
سری:
ناشر: University of Massachusetts
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 247
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب La influencia de Boccaccio en la literatura catalana medieval (1390-1495): Un estudio de la imitación literaria en Bernat Metge, Bernat Hug de Rocabertí y Joan Roís de Corella به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تأثیر بوکاچیو بر ادبیات کاتالان قرون وسطی (1495-1390): بررسی تقلید ادبی در برنات متگه، برنات هوگ د روکابرتی و خوان رویس د کورلا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه به بررسی تأثیر آثار جووانی بوکاچیو بر ادبیات قرون وسطایی کاتالان می پردازد. تأثیر ادبیات ایتالیایی در نوشتار قرون وسطایی ایبری به طور سنتی به عنوان یک مؤلفه کلیدی از فرآیند فرهنگی گسترده انتقال از قرون وسطی به رنسانس درک می شود. آثار دانته، پترارک، و بوکاچیو، سه تاج، نقش مهمی در این فرآیند ایفا کردند. بویژه بوکاچیو الگویی برای نوشتن انواع گونه های ادبی از شعر زن ستیز گرفته تا عاشقانه های جوانمردانه شد. آثار او، هم به زبان لاتین و هم به زبان ایتالیایی، در برجستهترین کتابخانههای آن دوره و همچنین در ترجمههای اسپانیایی و کاتالونیایی منتشر میشد. انتقادهای اوایل قرن بیستم اولین رویکرد جامع را برای هجوم بوکاچیو به شبه جزیره ایبری به ما ارائه کرد، اما این خط تحقیق از آن زمان تاکنون نادیده گرفته شده است. در قرن پانزدهم، نویسندگان کاتالان به ویژه نسبت به نوآوریهای ناشی از سه تاج حساس بودند. این به سختی تعجب آور است، زیرا سرزمین های ایتالیایی مانند سیسیل و ناپل بخشی از تاج آراگون بودند. جامعه فرهنگی در سراسر دریای مدیترانه، خوانندگان و تقلید گسترده بوکاچیو را به تصویر کشید. نه تنها سبک بوکاچیو به الگویی از نثر تبدیل شد، بلکه شخصیت ادبی او، ابهام راویانش و نوآوریهایش در چندین گونه ادبی نیز مطرح شد. نویسندگان کاتالان شرایط آستانه تاج آراگون را برای شبه جزیره ایبری حفظ کردند. این مطالعه با پرداختن به یک اثر معرف نثر کاتالان به نام Lo somni اثر برنات متگه آغاز میشود که در آن نویسنده آن گفتمانهای اساسی کورباچیو بوکاچیو را بازنویسی میکند. سپس به سراغ شعر تمثیلی می رود و Glòria d’amor اثر برنات هوگ د روکابرتی را بررسی می کند، اثری که به طور سنتی تقلید عجیبی از کمدیای دانته در نظر گرفته می شود، در پس زمینه چشم انداز آموروسا بوکاچیو. در نهایت به حضور بوکاچیو در نثر خوان رویس دو کورلا میپردازیم. کورلا، که آثارش بهترین اقتباس از لفاظی های احساساتی را در میان نویسندگان کاتالونیایی نشان می دهد. زمینه سازی فرهنگی تأثیر بوکاچیو در ادبیات کاتالان نه تنها برای قدردانی بیشتر از این سه نویسنده کاتالان، بلکه برای درک کامل مسیرهایی که به تیرانت لو بلان مارتورل و تولد رمان مدرن منتهی می شود ضروری است.
This dissertation studies the impact of the works by Giovanni Boccaccio on Catalan medieval literature. The influence of Italian literature in medieval Iberian writing is traditionally understood as a key component of a wide-ranging cultural process of transition from the Middle Ages to the Renaissance. The works of Dante, Petrarch, and Boccaccio, the tre corone, played a crucial role in that process. Boccaccio, in particular, became a model for the writing of a variety of literary genres, from misogynistic poetry to chivalric romances. His works, both in Latin and Italian, featured in the most remarkable libraries of the period as well as circulated both in Spanish and Catalan translations. Early twentieth-century criticism offered us the first comprehensive approach to Boccaccio’s influx in the Iberian Peninsula, but this line of inquiry has ever since remained neglected. In the fifteenth century Catalan writers were especially sensitive to the novelties brought forth by the tre corone. That is hardly any surprise, since Italian territories like Sicily and Naples were part of the Crown of Aragon. A cultural community across the Mediterranean framed Boccaccio’s wide readership and imitation. Not only did Boccaccio’s style become a model of prose, but also his literary persona, the ambiguity of his narrators, and his innovations in several literary genres. Catalan authors held the threshold condition of the Crown of Aragon for the Iberian Peninsula. This study begins by tackling a representative work of Catalan prose, Bernat Metge’s Lo somni, in which its author appropriates and reformulates essential discourses of Boccaccio’s Corbaccio. It then moves on to allegorical poetry and examines the Glòria d’amor by Bernat Hug de Rocabertí, a work traditionally considered a bizarre imitation of Dante’s Commedia, against the backdrop of Boccaccio’s Amorosa visione. Lastly, it turns to the presence of Boccaccio in the prose of Joan Roís de Corella. Corella, whose works represent the finest adaptation of sentimental rhetoric among Catalan authors. The cultural contextualization of Boccaccio’s influence in Catalan literature is essential not only to a richer appreciation of these three Catalan authors, but also to a full understanding of the paths leading to Martorell’s Tirant lo Blanc and the birth of the modern novel.