دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Johann Wolfgang Goethe
سری:
ISBN (شابک) : 2913534007;97
ناشر: Premières pierres
سال نشر: 1999
تعداد صفحات: 28
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شکل ابرها از نظر هوارد: اقلیم شناسی، هواشناسی
در صورت تبدیل فایل کتاب La forme des nuages d’après Howard به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شکل ابرها از نظر هوارد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در نوشتههای هواشناس انگلیسی هوارد، گوته فکر میکرد که او پشتوانه دیرهنگام علم اثباتی را برای یکی از محکمترین اعتقادات خود یافته است: نیاز به پایبندی تئوری به پدیدهها، بازگشت - به قول مرحوم هوسرل - به «خود چیزها». . او به هفتاد سالگی نزدیک می شد و تازه مطالعه پدیده های جوی را آغاز کرده بود که همیشه به آنها علاقه زیادی داشت. دو متن به دنبال خواهد آمد، که قبلا هرگز به فرانسوی ترجمه نشده بود: شکل ابرها (1820) و مقاله نظریه هواشناسی (1825)، که در آن مشاهده، نظریه و زندگی نامه در هم می آمیزند، گویی برای تأکید بر صمیمیت اندیشه و زندگی البته می توان آنها را از منظر معرفت شناختی یا به عنوان اسنادی برای تاریخ هواشناسی خواند. اما حتی بیشتر، این پیوندهای بین انسان و زمین است که آنها ما را به پرسش دعوت می کنند.
Dans les écrits du météorologue anglais Howard, Goethe crut trouver le soutien tardif de la science positive à l’une de ses plus fermes convictions : la nécessité de s’en tenir en matière de théorie aux phénomènes, de faire retour – comme le dira plus tard Husserl – aux « choses mêmes ». Il approchait de soixante-dix ans, et venait d’entreprendre l’étude des phénomènes atmosphériques, auxquels il portait depuis toujours un vif intérêt. Deux textes s’ensuivront, qui n’avaient encore jamais été traduits en français : la Forme des nuages (1820) et l’Essai de théorie météorologique (1825), où se mêlent observation, théorie, et autobiographie, comme pour souligner l’intimité de la pensée et de la vie. On pourra bien sûr les lire dans une perspective épistémologique, ou comme documents pour l’histoire de la météorologie. Mais plus encore, ce sont les liens de l’homme et de la terre qu’ils nous invitent à interroger.