دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Alexievitch. Svetlana
سری:
ISBN (شابک) : 9782330023478
ناشر: Actes Sud
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 790 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La fin de l’homme rouge به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پایان مرد قرمز نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سوتلانا الکسیویچ که مجهز به ضبط صوت و خودکار است، با دقت، توجه و وفاداری منحصربهفرد، تلاش میکند تا خاطره این تراژدی که اتحاد جماهیر شوروی بود را زنده نگه دارد تا داستان کوچک یک آرمانشهر بزرگ را روایت کند. "کمونیسم پروژه دیوانهواری داشت: تبدیل پیرمرد به آدم پیر. و کار کرد. در هفتاد و چند سال، نوع خاصی از انسان، Homo sovieticus." این مرد سرخ که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی محکوم به ناپدید شدن شد، که با وجود میلیونها مرگ رژیم، هیچ دادگاه نورنبرگ را به دنبال نداشت، او را مطالعه کرده است. در این مرثیه باشکوه، نویسنده La Supplication یک فرم ادبی چند صدایی منحصر به فرد را دوباره ابداع می کند که صدای صدها شاهد شکسته را بازتاب می دهد. تحقیر شده و آزرده، مردم خوب، دیگران نه چندان خوب، مادران تبعید شده با فرزندانشان، استالینیست های پشیمان نشده علیرغم گولاگ، علاقه مندان پرسترویکا گیج شده از سرمایه داری پیروزمند و امروز شهروندانی که در برابر استقرار دیکتاتوری های جدید مقاومت می کنند. روش او: "من نه در مورد سوسیالیسم، بلکه در مورد عشق، حسادت، کودکی، پیری. درباره موسیقی، رقص، کوتاه کردن مو. درباره هزاران جزئیات زندگی که ناپدید شده است. این تنها راه برای قرار دادن فاجعه در یک زندگی است. محیط آشنا و تلاش برای گفتن چیزی برای حدس زدن چیزی... تاریخ فقط به واقعیات علاقه دارد، احساسات، همیشه در حاشیه می مانند، رسم نیست که اجازه دهیم آنها وارد تاریخ شوند، من به جهان به چشمان نگاه می کنم یک شخص ادبی است و نه یک مورخ.» در پایان، این سوال نگران کننده باقی می ماند: چرا چنین بدبختی؟ بدبختی روسیه؟ رهایی از این تصور که این کشور "جهنم سیاره دیگری" است، غیرممکن است.
Armée d'un magnétophone et d'un stylo, Svetlana Alexievitch, avec une acuité, une attention et une fidélité uniques, s'acharne à garder vivante la mémoire de cette tragédie qu'a été l'URSS, à raconter la petite histoire d'une grande utopie. "Le communisme avait un projet insensé : transformer l'homme ancien le vieil Adam. Et cela a marché. En soixante-dix ans et quelques, on a créé dans le laboratoire du marxisme-léninisme un type d'homme particulier, l'Homo sovieticus." C'est lui qu'elle a étudié depuis son premier livre, publié en 1985, cet homme rouge condamné à disparaître avec l'implosion de l'Union soviétique qui ne fut suivie d'aucun procès de Nuremberg malgré les millions de morts du régime. Dans ce magnifique requiem, l'auteur de La Supplication réinvente une forme littéraire polyphonique singulière, qui fait résonner les voix de centaines de témoins brisés. Des humiliés et des offensés, des gens bien, d'autres moins bien, des mères déportées avec leurs enfants, des staliniens impénitents malgré le Goulag, des enthousiastes de la perestroïka ahuris devant le capitalisme triomphant et, aujourd'hui, des citoyens résistant à l'instauration de nouvelles dictatures. Sa méthode : "Je pose des questions non sur le socialisme, mais sur l'amour, la jalousie, l'enfance, la vieillesse. Sur la musique, les danses, les coupes de cheveux. Sur les milliers de détails d'une vie qui a disparu. C'est la seule façon d'insérer la catastrophe dans un cadre familier et d'essayer de raconter quelque chose. De deviner quelque chose... L'histoire ne s'intéresse qu'aux faits, les émotions, elles, restent toujours en marge. Ce n'est pas l'usage de les laisser entrer dans l'histoire. Moi, je regarde le monde avec les yeux d'une littéraire et non d'une historienne." A la fin subsiste cette interrogation lancinante : pourquoi un tel malheur ? Le malheur russe ? Impossible de se départir de cette impression que ce pays a été "l'enfer d'une autre planète".