دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: José Ortega y Gasset
سری: PETITE COLL
ISBN (شابک) : 2844859356, 9782844859358
ناشر: Allia
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 96
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 789 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب La Deshumanisation de l'Art به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب غیرانسانی شدن هنر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ژان کاسو در مورد اورتگا و گاست گفت که او از بیهودگی نمی ترسید، حتی به دنبال آن بود. این کمترین تناقض نیست، وقتی انسان این متن را میخواند، آمیزهای از نقد «جدی» و شیفتگی- دافعه برای هنری است که از این پس در نظر نویسنده بیهوده است. Ortega y Gasset در واقع به گرایشی در هنر آن زمان (این متن برای اولین بار در سال 1925 منتشر شد) حمله می کند تا شخصیت انسانی را از موضوعات خود حذف کند تا جایی که به خود انتقادی تبدیل شود، حتی یک بازی بین هنرمندان. این منجر به عدم محبوبیت او می شود. هنر رها از جدیت و هر نوع ترحم، تعالی خود را به نفع سطحی نگری، سرگرمی از دست می دهد. اکنون نخبه گرا است، توده ها را کنار می گذارد. این نشانه یک بحران فرهنگی است که از انحطاط جامعه ای که به طور فزاینده ای به سمت نمایش گرایش پیدا می کند، خبر می دهد. در واقع، هنر از تمام محتوا تهی میشود: \"درست مانند سیستمی از آینههایی که به طور نامحدود در یکدیگر منعکس میشوند، هیچ شکلی آخرین شکل نیست. همه مورد تمسخر قرار میگیرند و به تصویری ناب تقلیل مییابند. \"
Jean Cassou disait d'Ortega y Gasset qu'il ne craignait pas la frivolité, voire la recherchait. Ce n'est pas le moindre des paradoxes, quand on lit ce texte-ci, mélange de critique "sérieuse" et de fascination-répulsion pour un art désormais futile aux yeux de l'auteur. Ortega y Gasset s'attaque en effet à une tendance de l'art de l'époque (ce texte est publié pour la première fois en 1925) à éliminer la figure humaine de ses sujets au point de devenir autocritique, voire un jeu entre artistes. Cela conduit à le rendre impopulaire. Dégagé du sérieux et de tout pathos, l'art perd sa transcendance au profit de la superficialité, du divertissement. Il est désormais élitiste, il exclut les masses. Il est le symptôme d'une crise culturelle, qui annonce la décadence d'une société de plus en plus tournée vers le spectacle. En effet, l'art finit par se vider de tout contenu: "Tout comme dans un système de miroirs qui se réfléchissent indéfiniment les uns dans les autres, aucune forme n'est la dernière. Toutes sont moquées et réduites à pure image."