دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Luigi Fabbri
سری:
ISBN (شابک) : 8895950119, 9788895950112
ناشر: Zero in Condotta
سال نشر: 2009 (1922)
تعداد صفحات: 102
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La controrivoluzione preventiva. Riflessioni sul fascismo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ضد انقلاب پیشگیرانه. بازتاب در فاشیسم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بین سالهای 1921 و 1922، در مواجهه با پدیده مخرب اسکادریزم فاشیستی، ناشر بولونیزی، لیسینیو کاپلی، مجموعهای از کتابهای فوری را برای تألیف «مجموعهای» با عنوان «فاشیسم و احزاب سیاسی»: در سال 1922 چاپ کرد. زیرنویس سرمقاله مقاله یک آنارشیست درباره فاشیسم.\r\n\r\nفقط متن فابری واقعاً اولین «مقاله» معتبر درباره فاشیسم را نشان میدهد، البته نه «بالاتر از دعوا»، همانطور که او با اشاره به جلد صلحطلبانه Au-dessus de la mélée نوشته رومن رولان اعلام میکند، اما قطعاً خارج از دیدگاههای حزبی محدود و تاکتیکهای سیاست پارلمانی در حال حاضر هدف این عنوان تعریف عینی پدیده و در واقع تغییر نام آن است: تحقیقی همهجانبه که از وقایع نگاری دقیقهای که با ذوقی سرزنده برای داستان روایت میشود، سعی میکند شکل اجتماعی فاشیسم را بهعنوان «ضد انقلاب پیشگیرانه» ردیابی کند. \". فابری به دوردست ها نگاه می کند، گاه لباس تحقیرآمیز «پیامبر» را می پوشد، آینده را در زمان حال مشاهده می کند و با ما نیز با نشاطی شفاف و شگفت آور صحبت می کند.\r\n\r\nدر سال 1922 لوئیجی فابری چهل و پنج ساله شد، او معلم مدرسه ابتدایی در کورتیسلا در استان بولونیا و بیش از بیست سال یک مبارز آنارشیست بود. در حومه کوچک بولونی، «مستر فابری» شخصیتی بود که از توجه گسترده، برابر و مخالف کشیش محله برخوردار بود، و به همین دلیل مورد ارعاب و ضرب و شتم فاشیست ها قرار گرفته بود. صدای او بیش از همه صدای شاهدی است که شهری «قرمز» مانند بولونیا را در عرض چند ماه به سنگر و در واقع «مهد» فاشیسم و ارتجاع ضد پرولتاریا تبدیل کرده است. اندکی پس از آن، در سال 1925، او یکی از سه معلم دبستانی خواهد بود که سوگند وفاداری به رژیم موسولینی را رد کردند و به دنبال آن، ابتدا در پاریس و سپس در مونته ویدئو، راه تبعید را در پیش گرفت و در آنجا درگذشت. 1935، در تاریک ترین ساعت شب قرن بیستم. نیازی به دنبال کردن مرد در اینجا نیست، همچنین به این دلیل که دخترش لوس فابری قبلاً این کار را با زیرکی و حساسیت در لوئیجی فابری انجام داده است. تاریخچه یک انسان آزاد (پیزا، کتابخانه فرانکو سرانتینی، 1996)، اما بسیار مهم است که به طور خلاصه سرنوشت منحصر به فرد ضد انقلاب پیشگیرانه را توصیف کنیم، که عنوان آن، به گفته لوس فابری، «آنقدر خوش شانس بود که تبدیل به یک امر عادی شد. تعریف پدیده». اگرچه در پایان سال 1922 فاشیست ها نسخه های هنوز فروخته نشده کتاب را نابود کردند، به طوری که امروزه کمتر از 30 نسخه از نسخه اصلی در کتابخانه های ایتالیا باقی مانده است، تز آن مقاله با عجله در آخرین ماه های پر فراز و نشیب سال 1921 نوشته شد. از آن زمان فورا طنین عظیمی داشت. بنابراین، در حالی که نام فابری به زودی به فراموشی سپرده می شود، مفهوم \"ضد انقلاب پیشگیرانه\" در کل تاریخ فکری قرن بیستم را در بر می گیرد. حتی کتابها هم سرنوشت خود را دارند.
Tra il 1921 e il ’22, dinanzi al fenomeno dirompente dello squadrismo fascista, l’editore bolognese Licinio Cappelli diede alle stampe una serie di instant book a comporre una «collezione» intitolata «Il fascismo e i partiti politici»: nel 1922 usciva La contro-rivoluzione preventiva di Luigi Fabbri con il sottotitolo editoriale di Saggio di un anarchico sul fascismo. Solo il testo di Fabbri rappresenta davvero un primo autentico «saggio» sul fascismo, non certo «al di sopra della mischia», come egli dichiara alludendo al volume pacifista Au-dessus de la mélée di Romain Rolland, ma senz’altro al di fuori delle ottiche anguste di partito e dei tatticismi della politica parlamentare. Già il titolo si propone di definire oggettivamente il fenomeno, anzi di rinominarlo: un’inchiesta a tutto campo che dalla cronaca minuta, narrata con gusto vivo del racconto, cerca di risalire alla forma sociale del fascismo come «controrivoluzione preventiva». Fabbri guarda lontano, indossa talora i panni autoironici del «profeta», osserva nel presente l’avvenire e parla anche a noi con lucida, sorprendente vitalità. Nel 1922 Luigi Fabbri compiva quarantacinque anni, era maestro elementare a Corticella in provincia di Bologna e militante anarchico da oltre vent’anni. Nel piccolo sobborgo bolognese il «mêster Fabbri» era un personaggio che godeva di ampia considerazione, uguale e contraria a quello del parroco, e per questo aveva subìto intimidazioni e bastonature da parte dei fascisti. La sua voce è anzitutto quella di un testimone che ha visto una città «rossa» come Bologna diventare, nel volgere di pochi mesi, una roccaforte e anzi la «culla» del fascismo e della reazione antiproletaria. Di lì a poco, nel 1925 egli sarà uno dei tre maestri elementari a rifiutare il giuramento di fedeltà al regime di Mussolini e, in seguito a ciò, prenderà la via dell’esilio, prima a Parigi e poi a Montevideo, ove morirà nel 1935, nell’ora più buia della notte del Novecento. Non occorre qui seguire l’uomo, anche perché lo ha già fatto con acume e sensibilità la figlia Luce Fabbri in Luigi Fabbri. Storia d’un uomo libero (Pisa, Biblioteca Franco Serantini, 1996), ma importa piuttosto descrivere brevemente la sorte singolare della Controrivoluzione preventiva, il cui titolo, avverte Luce Fabbri, «ebbe tanta fortuna da diventare un luogo comune per la definizione del fenomeno». Nonostante alla fine del 1922 i fascisti distruggessero le copie ancora invendute del libro, tanto che oggi sopravvivono nelle biblioteche italiane meno di una trentina di esemplari dell’edizione originale, la tesi di quel saggio scritto in fretta negli ultimi tumultuosi mesi del 1921 ebbe fin da subito larghissima risonanza. Così, mentre il nome di Fabbri cade presto nell’oblio, il concetto di «controrivoluzione preventiva» attraversa invece per intero la storia intellettuale del Novecento. Habent sua fata libelli, anche i libri hanno il loro destino.