دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Didi-Huberman. Georges
سری: Bollati Boringhieri Saggi;Nuova cultura 258
ISBN (شابک) : 9788833970813, 8833970817
ناشر: Bollati Boringhieri
سال نشر: 2014;2011
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : MOBI (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب دانش تصادفی: ظهور و ناپدید شدن تصاویر: زیبایی شناسی، ادراک بصری و هنر
در صورت تبدیل فایل کتاب La conoscenza accidentale: apparizione e sparizione delle immagini به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دانش تصادفی: ظهور و ناپدید شدن تصاویر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مشخص است که نظم، دقت و اصول متمایز با جاده اصلی روش موافق است. اما انحرافها، لحظههای شیفتگی ناب برای چیزی که به دنبال آن نبودیم و با گستاخی خوشحالکنندهی شانس به سوی ما میآید و مانند معمایی طلبکارانه ما را زیر سوال میبرد، دانش نیز تولید میکند، نه رتبهای پست. ژرژ دیدی-هوبرمن در هر یک از مقالات خود تجربه می کند که چقدر سودآور است که در مسیرهای فرعی قدم بردارید، در بی نظمی ها درنگ کنید، به ضایعات توجه کنید. روش او برای مطالعه تصاویر نمی تواند فراتر از تاریخ هنری باشد که بیشتر بر شاهکارها تمرکز دارد، بیان عالی شخصیت های استثنایی که فرم ها و تکنیک ها به آن خم می شوند. اگر اشیایی که دیدی هوبرمن ترجیح می دهد تصادفی و ساختگی باشند، این کتاب می خواهد این بدهی را با سخاوت چیزهای ظاهری، حداقلی و در عین حال غیرقابل جایگزینی آنها بپردازد تا کل دنیاها را زیر سوال ببرد. آنها شبیه شاخه و برگ خشک حشرات چوبی هستند، موجوداتی بدون سر یا دم که از استتار خود سرپیچی می کنند. یا به لطف هنر دست دوم یک بازار پرطرفدار، به شیوه ارواح برمی گردند، جایی که قطعه ای از صحنه تولد که بسیار شبیه به نذری اتروسکی مربوط به بیست و سه قرن پیش است، به فروش می رسد. یا از جزئیات بی شکل یک نقاشی بیرون می زند، رشته های قرمزی که در Lacemaker ورمیر به پایین می ریزد. یا رابطه نور/تاریکی را معکوس میکنند، همانطور که در تابوت رومی لیدن اتفاق میافتد، درون آن حک شده تا زن مردهای که برایش در نظر گرفته شده بود احساس کند در خانه است. این ذائقه جزئیات نیست - تقریباً غیرقابل تشخیص از فتیش - که الهام بخش کنار هم قرار گرفتن این اشیاء ناهمگون در نگاه اول است، بلکه این آگاهی است که قدرت چیزهای مرئی در ظاهر و محو شدن، رخنمون ها و ناپدید شدن ها رشد می کند. اندیشهای که شایسته تصویر باشد، باید حیا را داشته باشد تا با رژیم ناپایدار خود سازگار شود. شاید تنها از این طریق است که او اهمیتی را که دنبال می کرد بیابد.
Alla strada maestra del metodo, si sa, convengono ordine, precisione e principi distintivi. Ma producono conoscenza, e non di rango inferiore, anche gli sviamenti, gli attimi di pura fascinazione per ciò che non stavamo cercando e che ci viene incontro con la felice impertinenza della casualità, interpellandoci come un enigma esigente. Georges Didi-Huberman sperimenta in ogni suo saggio quanto sia proficuo inoltrarsi nei sentieri laterali, indugiare sulle irregolarità, prestare attenzione agli scarti. Il suo modo di studiare le immagini non potrebbe essere più lontano da una storia dell\'arte che si concentra perlopiù su capolavori, supreme espressioni di personalità d\'eccezione a cui si piegano forme e tecniche. Se gli oggetti che predilige Didi-Huberman sono accidentali e spuri, questo libro vuole saldare il debito con la loro generosità di cose apparenti, minime, e tuttavia insostituibili nel chiamare in causa interi mondi. Hanno l\'aspetto di ramoscello e di foglia secca degli insetti-stecco, esseri senza capo né coda che sfidano lo stesso mimetismo. O ritornano, alla maniera dei fantasmi, grazie all\'arte d\'occasione di un mercato popolare, dove è in vendita un pezzo da presepe incredibilmente simile a un ex voto etrusco di ventitré secoli fa. O trapelano dal particolare informe di un dipinto, i fili rossi che scendono a rivolo nella Merlettaia di Vermeer. O capovolgono il rapporto luce/tenebre, come avviene nel sarcofago romano di Leida, scolpito all\'interno per far sentire a casa la donna morta a cui fu destinato. Non è il gusto del dettaglio - quasi indistinguibile dal feticcio - a ispirare l\'accostamento di questi oggetti a prima vista eterogenei, bensì la consapevolezza che la forza del visibile vive di apparizioni e di evanescenze, di affioramenti e di sparizioni. Un pensiero all\'altezza delle immagini deve avere la modestia di adattarsi al loro regime incostante. Forse solo così ritroverà la pregnanza che inseguiva.