دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Giovanni Rotiroti
سری:
ناشر: ilcounseling.it
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 475
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب La comunità senza destino. Ionesco, Eliade, Cioran all’ombra di «Criterion» به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جامعه بدون سرنوشت یونسکو، الیاده، سیوران در سایه «معیار» نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مطالعات بسیار کمی، مانند این مطالعه، به مقایسه رو در رو بین اوژن یونسکو، امیل سیوران و میرچا الیاده پرداخته اند. این سه گانه تکرار نشدنی، علیرغم اختلافاتشان، یک \"منشاء\" مشترک دارند، رومانی، مکانی جغرافیایی، تاریخی و فکری که یک دیدار واقعی را رقم زد، اولین تماس واقعی که از بسیاری جهات کشنده و با نتایج غیرقابل پیش بینی بود که هنوز هم امروز باید شایسته باشد. در پیچیدگی آن ارزیابی می شود. این اتفاق همچنین سرنوشت کار آینده آنها را که در خارج از کشور مشهورتر و شناخته شده تر بودند، در سرزمین های غربت رقم زد. پروژه مستندی که به شکل این جلد درآمد، نوعی کتاب مخفی است که در زیر خطوط دیگر کتابها و نوشتههای دیگر قرار دارد و دقیقاً از شهادتهای رومانیایی این سه نویسنده شروع میشود که از مهمترین آثار قرن بیستم است. این کتاب در مورد وضعیت انسان است. مضامینی که به آنها پرداخته می شود رشته های پیوند جامعه حول واقعیت \"سوء تفاهم\" سیاسی را دنبال می کند، از پرسش دشوار بخشش، رابطه جدایی ناپذیر اخلاق با مسئولیت می گذرد و شخصیت نمادین شخص ثالث را برجسته می کند، کار بی نهایت عزاداری، پیوند مهمان نوازی و قانون آن با کلمه، مسئله عشق و جنون در سناریویی بی سابقه از رازداری. ردیابی ردپای این برخورد مرگبار، به نمایش گذاشتن آزاردهنده ترین ویژگی ها، به ما این امکان را می دهد که پرسش های قانع کننده و تعیین کننده تری را برای تفکر دوباره مطرح کنیم و شاید به ما این امکان را می دهد که در مورد مقوله های سیاسی و اجتماعی تجدید نظر کنیم، و ساده لوحانه به آن باز نگردیم. تله صلحآمیز و آشتیطلبانه یا اجازه دادن به خود را در هیستری تفتیش عقاید قضایی که به نظر میرسد در سالهای اخیر تقریباً بهطور اجتنابناپذیر بر مبانی تفسیری و عینیگرای مطالعات تاریخی تسلط یافته است.
Pochissimi studi, come questo, hanno tentato un confronto faccia a faccia tra Eugène Ionesco, Emil Cioran e Mircea Eliade. Questo irripetibile trio, pur nelle differenze, ha un’«origine» comune, la Romania, il luogo geografico, storico e intellettuale che ha segnato un vero incontro, un primo reale contatto per molti versi fatale e dagli esiti imprevedibili che ancora oggi deve essere degnamente valutato nella sua complessità. Questo evento ha determinato anche il destino della loro opera futura, più famosa e conosciuta all’estero, nelle terre dell’esilio. Il progetto documentario, che ha preso la forma di questo volume, è una sorta di libro segreto che corre sotto le righe di altri libri e di altre scritture, proprio a partire dalle testimonianze romene di questi tre autori tra i più significativi del XX secolo. È un libro sulla condizione umana. I temi affrontati seguono i fili del legame comunitario attorno al reale del «malinteso» politico, attraversano la difficile questione del perdono, l’inestricabile rapporto dell’etica con la responsabilità, e mettono in rilievo la figura simbolica del terzo, il lavoro infinito del lutto, il nesso dell’ospitalità e della sua legge con la parola, la questione dell’amore e della follia in un inedito scenario del segreto. Ripercorrere le tracce di questo incontro micidiale, facendo emergere i tratti più inquietanti, permetterà di rilanciare questioni più avvincenti e decisive per il pensiero, e forse consentirà di ripensare le stesse categorie del politico e del comunitario evitando di ricadere ingenuamente nella trappola delle spiegazioni pacificanti e conciliative o di lasciarsi trasportare dall’isteria inquisitoria in chiave giudiziaria che sembra quasi inevitabilmente dominare la vulgata esegetica ed oggettivistica degli studi storici di questi ultimi anni.