دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Thomas Bernhard
سری: Fabula 61
ISBN (شابک) : 884590900X, 9788845909009
ناشر: Adelphi
سال نشر: 1992
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 773 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب L'origine. Un accenno به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خاستگاه. یک راهنما نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«در داخل کالج نتوانستم هیچ تغییر قابل توجهی را مشاهده کنم، به جز این واقعیت که به اصطلاح اتاق نشیمن که در آن آموزش ناسیونال سوسیالیسم را در آن آموخته بودیم، اکنون تبدیل به نمازخانه شده بود، و به جای تریبونی که قبل از پایان جنگ، گرونکرانز آمده بود تا دکترین آلمان بزرگ را به ما بیاموزد، اکنون یک محراب وجود داشت، و روی دیواری که قبلاً پرتره هیتلر آویزان شده بود، اکنون یک صلیب بزرگ وجود داشت و به جای پیانویی که گرونکرانتس آن را می نواخت. سرودهای ناسیونال سوسیالیست ما مانند \"Die Fahne hoch!\" یا «Es zittern die morschen Knochen» حالا هارمونیوم وجود داشت. کل اتاق حتی رنگ آمیزی نشده بود، ظاهراً کمبود پول وجود داشت، به طوری که در نقطه ای که اکنون صلیب آویزان بود، هنوز می توانستید نقطه ای را ببینید، بسیار سفید و آشکار بر روی سطح خاکستری دیوار، جایی که پرتره هیتلر است. سالها آویزان بود». برنهارد در جلد اول زندگینامهاش بلافاصله میخواست دورهای از زندگیاش را تعریف کند که به تجلی یک ضایعه لاعلاج در او برمیگردد: ماههایی که در طول جنگ در مدرسه شبانهروزی ناسیونال سوسیالیست در سالزبورگ، در میان آوار و ظلم سپری کرد. و ماهها در همان کالج که اکنون یوهانیوم نامیده میشود و توسط کشیشان کاتولیک اداره میشود، همیشه در میان ظلم و ستم، در آغاز صلحی مبهم. در تداخل صمیمانه سالزبورگ بین نازیسم و کاتولیک، در حرفه شهر برای خودکشی (یکی از بالاترین درصدها در اروپا) و هنر جهانی، در مدرسه به عنوان یک جرم دائمی، در توانایی محلی برای پاک کردن خاطرات و قرار دادن یک تزئین نجیب بر روی برنهارد با پسزمینهای فاسد، صورت فلکی فجیع و تمسخرآمیز را میشناسد که همیشه سعی کرده از آن بگریزد: و در اینجا آن را ارائه میکند و در صفحات وسواسآمیز و غیرقابل تسلیم آن را دنبال میکند. توماس برنهارد کوچک، در مدرسه شبانه روزی ناسیونال سوسیالیست، در «اتاق کفش» ویولن می نواخت، «پر از صدها کفش خیس عرق همراهانش، روی قفسه های چوبی پوسیده انباشته شده بود». نواختن ویولن برای او آمادهسازی برای خودکشی و راهی برای فرار از خودکشی با تمرکز بر نواختن بود. سالها بعد، برای برنهارد، برای برنهارد، یک کاوش روشمند از وحشت - و با هم تنها حرکت مؤثر برای فرار از او خواهد بود. \"منشاء\" اولین بار در سال 1975 ظاهر شد.
«All’interno del collegio non avevo potuto constatare alcun mutamento di rilievo, se non il fatto che la stanza cosiddetta di soggiorno nella quale eravamo stati educati al nazionalsocialismo era adesso diventata una cappella, e al posto del podio su cui prima della fine della guerra era salito Grünkranz per insegnarci la dottrina della Grande Germania c’era adesso un altare, e alla parete dove prima c’era il ritratto di Hitler pendeva adesso una grande croce, e al posto del pianoforte che, suonato da Grünkranz, aveva accompagnato i nostri inni nazionalsocialisti come "Die Fahne hoch!" oppure "Es zittern die morschen Knochen" c’era adesso un harmonium. L’intero ambiente non era stato nemmeno ritinteggiato, evidentemente mancavano i soldi, sicché nel punto dove adesso era appesa la croce si poteva ancora scorgere la macchia, bianchissima e vistosa sulla superficie grigia della parete, dove per anni era stato appeso il ritratto di Hitler». In questo primo volume della sua autobiografia, Bernhard ha voluto subito raccontare un periodo della sua vita a cui risale il manifestarsi di una lesione insanabile in lui: i mesi passati durante la guerra nel Convitto nazionalsocialista di Salisburgo, fra macerie e angherie, e i mesi passati nello stesso collegio, ora chiamato Johanneum, e retto da sacerdoti cattolici, sempre fra angherie, all’inizio di una ottusa pace. Nell’intima compenetrazione salisburghese fra nazismo e cattolicità, nella vocazione della città al suicidio (una delle più alte percentuali europee) e all’Arte Universale, nella scuola come offesa permanente, nella capacità locale di cancellare la memoria e sovrapporre una nobile decorazione a un fondo putrido, Bernhard riconosce una costellazione atroce e beffarda alla quale da sempre ha tentato di sottrarsi: e qui la presenta e la ripercorre in pagine ossessive, implacate. Il piccolo Thomas Bernhard, al Convitto nazionalsocialista, suonava il violino nella «stanza delle scarpe», «piena zeppa di centinaia di scarpe dei suoi compagni intrise di sudore, accatastate su scaffali di legno marcio». Suonare il violino era per lui una preparazione al suicidio – e un modo di sfuggire al suicidio, concentrandosi nell’atto del suonare. Anni dopo sarà lo scrivere stesso, per Bernhard, una metodica esplorazione dell’orrore – e insieme l’unica mossa efficace per sfuggirgli. "L’origine" apparve per la prima volta nel 1975.