دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pierre Chabal (Editor)
سری: Enjeux internationaux 36
ISBN (شابک) : 2875742973, 9782875742971
ناشر: Peter Lang
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 494
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب L’Organisation de coopération de Shanghai et la construction de la « nouvelle Asie » به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سازمان همکاری شانگهای و ساخت «آسیای جدید» نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این اثر، که مسابقات بین منطقهای اروپا و آسیا در قرن بیست و
یکم را تکمیل میکند (PIE Peter Lang، 2015)، نهادینهسازی
چندجانبه همکاری یکپارچه بین آسیاها را زیر سوال میبرد: i) آنچه
در قلب آن است. آسیای «مرکزی» پنج جمهوری مستقل (قزاقستان،
قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان، سپس ازبکستان) یا آسیای «مرکزی»
شش یا هفت جمهوری با افغانستان و پاکستان؛ 2) چیزی که «بازی بزرگ
معاصر را مثلث میکند»: آسیای شرقی با چین، آسیای شمالی با روسیه،
آسیای جنوبی با هند. iii) یکی که این قاره نوسازی شده، آسیای غربی
را با ایران و ترکیه، حتی بخشی از خاورمیانه، «تکمیل» می
کند.
سی فصل آن بیانگر کنسرت جدید آسیا است که منعکس کننده نگرانی قاره
ای است - چینی، قزاق، ازبکستان. ، روسی - و رویکردهای ترکیب رشته
ها و گشایش ها: تاریخ، دیپلماسی، علوم سیاسی، مطالعات تعارض و
غیره، با یک نقطه کانونی: قرار دادن بعد منطقه ای در مرکز روابط
بین الملل پس از جنگ سرد. نویسندگان، دانشگاهیان پست شده در
پانزده کشور وابسته به سازمان همکاری شانگهای، از اوراسیا غربی
(اروپا)، آسیای شرقی (آسه آن +) و آسیای مرکزی و جنوبی. جنوبی
صحبت می کنند.
هیچ کس نمی تواند آینده را بگوید. به خصوص در علوم اجتماعی نه.
اما اگر قرن بیست و یکم «باید» منطقهای باشد، همانطور که به نظر
میرسد به خوبی در حال انجام است، آنگاه عمدتاً آسیای مرکزی خواهد
بود و احیای سرزمین مرکزی (H. Mackinder) و مرکز جدید اقتصاد
جهانی را ترکیب میکند (F. برودل).
Cet ouvrage, qui completeConcurrences interregionales
Europe-Asie au XXIe siecle(PIE Peter Lang, 2015),
s'interroge sur une institutionnalisation multilaterale de la
cooperation integrative entre 'les' Asies: i) celle qui est en
son coeur, l'Asie 'centrale' des cinq republiques independantes
(Kazakhstan, Kirghizstan, Tadjikistan, Turkmenistan, puis
Ouzbekistan) ou l'Asie 'du Centre' a six ou sept avec
l'Afghanistan et le Pakistan; ii) celle qui 'triangule le grand
jeu' contemporain: l'Asie de l'Est avec la Chine, celle du Nord
avec la Russie, celle du Sud avec l'Inde; iii) celle qui
'acheve' ce continent renouvele, l'Asie de l'Ouest avec l'Iran
et la Turquie, voire une partie du Moyen Orient.
Ses trente chapitres egrenent le nouveau concert d'Asie,
refletant un souci continental - chinois, kazakh, ouzbek, russe
- et des approches melant disciplines et ouvertures: histoire,
diplomatie, science politique,conflict studies, etc.,
avec un point focal: placer la dimension regionale au centre
des relations internationales d'apres la guerre froide. Les
auteurs, universitaires en poste dans les quinze pays affilies
a l'OCS, 'parlent' depuis l'Eurasie de l'Ouest (Europe), l'Asie
de l'Est (Asean +) et l'Asie du Centre et du Sud.
Nul ne peut dire l'avenir. Surtout pas en sciences sociales.
Mais si le XXIe siecle 'doit etre' regional, comme cela semble
bien engage, alors il sera en grande partie centralasiatique,
cumulant le renouveau de la terre centrale (H. Mackinder) et le
nouveau centrage de l'economie-monde (F. Braudel).