ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب L’Opéra de Paris, la Comédie-Française et l’Opéra-Comique

دانلود کتاب اپرای پاریس، کمدی-فرانسه و اپرا-کمیک

L’Opéra de Paris, la Comédie-Française et l’Opéra-Comique

مشخصات کتاب

L’Opéra de Paris, la Comédie-Française et l’Opéra-Comique

دسته بندی: هنر
ویرایش:  
نویسندگان: , ,   
سری:  
ISBN (شابک) : 9782357231290, 9782357230231 
ناشر: Publications de l’École nationale des chartes 
سال نشر: 2019 
تعداد صفحات: 0 
زبان: French 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 52,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 13


در صورت تبدیل فایل کتاب L’Opéra de Paris, la Comédie-Française et l’Opéra-Comique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب اپرای پاریس، کمدی-فرانسه و اپرا-کمیک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب اپرای پاریس، کمدی-فرانسه و اپرا-کمیک

تحت رژیم باستانی، نظام نمایشی کل ساختار اجتماعی را منعکس می کرد، به شدت سلسله مراتبی. اپرا که از زمان آغاز به کار از جایگاه یک آکادمی برخوردار بوده است رتبه اول را به خود اختصاص داده است. کمدی فرانسه در رتبه دوم قرار دارد: از گروه کمدی های معمولی دو روی تشکیل شده است، عنوانی که در مرگ نایب السلطنه فیلیپ دورلئان نیز به گروه کمدی ایتالیایی (Opéra-) نسبت داده می شود. Comique by the suite)، که سومین تئاتر ممتاز را تشکیل می دهد. اگرچه ساختمان ممتاز در طول انقلاب فرانسه فروریخت، اما این سه تئاتر همچنان نقش برتر را در پایتخت بازی می‌کردند و روابط مبهم، بین مکمل و رقابت را حفظ می‌کردند. این کتاب در تقاطع دو زمینه تحقیقاتی که اغلب از هم جدا هستند، تاریخ نهادی و تاریخ آثار، برانگیختن تفکر جمعی در مورد تاریخ اداری و هنری سه تئاتر پاریس است. با این امید که از رویارویی و مقایسه داده‌ها در درازمدت، چشم‌اندازی کلی از روشی که این سه مؤسسه اصلی تئاتری در چشم‌انداز فرهنگی فرانسه، استراتژی‌های کارآفرینانه و هنری خود را در طول قرن‌ها طراحی کرده‌اند، پدیدار شود. به یکدیگر.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Sous l’Ancien Régime, le système théâtral est à l’image de toute la structure sociale, fortement hiérarchisé. L’Opéra, qui jouit du statut d’académie dès son origine, y occupe la première place. La Comédie-Française vient en second : elle est constituée par la troupe des « Comédiens ordinaires du roi », titre attribué également, à la mort du Régent Philippe d’Orléans, à la troupe de la Comédie- Italienne (Opéra-Comique par la suite), qui forme le troisième théâtre privilégié. Si l’édifice privilégié s’effondre à la Révolution française, les trois théâtres continuent à jouer un rôle prépondérant dans la capitale et à entretenir des relations ambigües, entre complémentarité et rivalité. À la croisée de deux domaines de recherche trop souvent séparés, l’histoire institutionnelle et l’histoire des œuvres, cet ouvrage se propose de susciter une réflexion collective sur l’histoire administrative et artistique des trois théâtres parisiens. Avec l’espoir que, de la confrontation et la comparaison des données sur le temps long, ressorte une vision d’ensemble de la manière dont ces trois institutions théâtrales majeures dans le paysage culturel français ont conçu au fil des siècles leurs stratégies entrepreneuriales et artistiques, en rapport les unes aux autres.



فهرست مطالب

SOMMAIRE
Remerciements
Introduction
Première partie. Les institutions et leurs tutelles
	L’académie royale de musique et la Comédie-Italienne sous le règne de Louis XIV deux entreprises de spectacle en rivalité ?
	L’implantation des théâtres privilégiés à Paris
	Un théâtre d’acteurs dans un théâtre du roy
		I. — DES ARCHIVES FRAGMENTAIRES
		II. — L’INSTITUTIONNALISATION D’UNE PRATIQUE
		III. — LA SAUVEGARDE D’UNE PRATIQUE
		IV. — LA CONSERVATION D’UNE DRAMATURGIE
	L’effritement du privilège théâtral les débats de 1789-1790
		I. — LES VARIÉTÉS-AMUSANTES
		II. — LE THÉÂTRE DE MAREUX
		III. — QU’EST-CE QUE LE PRIVILÈGE EN 1790 ?
	Représentation théâtrale et cérémonial royal
		I. — DE L’USAGE POLITIQUE DE LA COMÉDIE
		II. — UN THÉÂTRE DE COUR ENTRE INSTITUTION DES CLASSIQUES ET GALANTERIE
		III. — THÉÂTRE DE COUR ET SPECTACLE MONARCHIQUE : LES CONDITIONS SCENIQUES DE LA REPRESENTATION
	Le théâtre-lyrique
		I. — UN THÉÂTRE « ÉGARÉ DANS CES PARAGES »
		IL — « EST-IL NÉCESSAIRE DE CRÉER À PARIS UN NOUVEAU THÉÂTRE-LYRIQUE ? »
		III. — « UN PLAISIR AUSSI INNOCENT QUE CELUI DE LA MUSIQUE »
		IV. — « DÈS LE PRINCIPE, [LE THÉÂTRE-LYRIQUE] A COMPLÈTEMENT ABANDONNÉ LE BUT QU’IL DEVAIT REMPLIR »
	Patrimoine des théâtres
		I. — BIBLIOTHÈQUES ET DÉPÔTS D’ARCHIVES
		II. — MUSÉES
		III. — CONCLUSION
	Les processus d’institutionnalisation des scènes lyriques quelques questions sociologiques
		I. — DES DISCOURS D’INSTITUTION EN CONCURRENCE
		II. — LA VISION POLITIQUE DE L’OPÉRA-COMIQUE EN 1988
		III. — LE PARCOURS SINUEUX DES CADRAGES MÉDIATIQUES DE L’OPÉRA-COMIQUE EN 1988
		IV. — RÉÉCRIRE L’HISTOIRE : LA VERSION PERFORMATIVE DE LA DIRECTION DE L’OPÉRA-COMIQUE
Deuxième partie. Répertoires comparés
	Opéra, Comédie-Française et opéra-comique
		I. — RÉPERTOIRES INDÉPENDANTS ET MONOPOLES ARTICULÉS
		II. — LE BAIL DE 1767 ET LA MISE EN PLACE DE CO-REPERTOIRES
		III. — LES DÉCRETS IMPÉRIAUX ET LA POLICE DES RÉPERTOIRES
	The Opéra and Opéra-Comique in the nineteenth century tracing the age of repertoire
		I. — RECYCLING OR RETAINING REPERTOIRE
		II. — TWO NEW OPERATIC CANONS
		III. — EPILOGUE
	Le petit opéra à l’Académie au XIXe siècle
		I. — LE PETIT OPÉRA EST-IL UN GENRE ?
		II. — UNE TRADITION D’ŒUVRES BRÈVES ET IMPOSANTES À L’ACADÉMIE
	Quand on déclame sur la scène de l’Opéra
		I. — FANTASTIQUE, VÉRISME ET DÉCLAMATION ACCOMPAGNÉE
		II. — DÉCLAMER À L’ANTIQUE
	Le répertoire de l’Opéra et de l’Opéra-Comique entre 1915 et 1945
		I. — ALBERT CARRÉ, PARANGON DE JACQUES ROUCHÉ ?
		II. — COMPOSITEURS FRANÇAIS AU RÉPERTOIRE DE LA SALLE FAVART ET DU PALAIS GARNIER (19 I 5-1936)
		III. — LE RÉPERTOIRE LYRIQUE ÉTRANGER
		IV. — LA RUSSOPHILIE ET LA PROGRESSIVE MONTÉE EN PUISSANCE DU BALLET
		V. — ROUCHÉ À LA TÊTE DE LA RTLN (1936-1945)
		CONCLUSION
	La création lyrique à la Réunion des Théâtres Lyriques Nationaux (1936-1972)
		I. — AU PALAIS GARNIER
		II. — À L’OPÉRA-COMIQUE
Troisième partie. Circulation des œuvres et des artistes
	La circulation des acteurs italiens et des genres dramatiques dans la première moitié du XVIIIe siècle
	L’abbé Pellegrin et les lieux du chant
	Écrire pour tous les théâtres
	Danser à l’Académie royale de musique et à la Comédie-Française au XVIIIe siècle
		I. — DES ARTISTES ASSUJETTIS AUX STATUTS ET RÈGLEMENTS D’INSTITUTIONS PRIVILÉGIÉES
		II. — LES CARRIÈRES À L’ACADÉMIE ROYALE DE MUSIQUE ET À LA COMÉDIE-FRANÇAISE
		III. — LIENS ET SOURCES DE RAPPROCHEMENT ENTRE « LES FRÈRES ENNEMIS »
	Georgette Leblanc, singer, actress, « femme extraordinaire »
	Scribe, « trois fois chez lui » ?
		I. — DANS LA MAISON DE MOLIÈRE
		II. — À L’OPÉRA
		III. — DANS LE TEMPLE DU GENRE « ÉMINEMMENT NATIONAL »
	Triple coopération au XXe siècle
	Atys, une production sans traditions
		I. — HISTOIRE DE LA PRODUCTION
		II. — DES INSTITUTIONS ET DES HOMMES
		III. — LA CULTURE INSTITUTIONNELLE
		IV. — FAVART ET LE BAROQUE ?
	Albert Carré directeur de l’Opéra-Comique à la Comédie-Française (1898-1915)
		I. — QUELQUES ÉLÉMENTS BIOGRAPHIQUES
		IL — LA DIRECTION DU VAUDEVILLE (1885-1898)
		III. — LE VOYAGE EN EUROPE (1896-1897)29
		IV. — LA DIRECTION DE L’OPÉRA-COMIQUE (1898-1914)
		V. — « M. CARRÉ IRAIT À LA COMÉDIE-FRANÇAISE, QUI EST PLUS LOIN QUE L’AMÉRIQUE »94
	Figaro-ci et Figaro-là pour le bicentenaire de la Révolution
	Entretien avec Jean-Louis Martinoty
	Entretien avec Jean-Marie Villégier
	Entretien avec William Christie
Résumés
Index des noms




نظرات کاربران