دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Renato Barilli
سری:
ISBN (شابک) : 9788858840658, 8858840658
ناشر: Feltrinelli Editore
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 57 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب L’arte contemporanea: Da Cézanne alle ultime tendenze به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هنر معاصر: از سزان تا آخرین روندها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سفر هنر معاصر اساساً به عنوان تنش دیالکتیکی بین دو مدل تلقی می شود که هدف یکی از آنها دستیابی به هماهنگی بین حساسیت انسانی و یک فناوری از نوع مکانیکی است که بر اساس ماشین های متحرک انرژی حرارتی استوار است، در حالی که مدل دیگر هدف آن دستیابی به هماهنگی بین حساسیت انسانی و فناوری از نوع مکانیکی است. از ظهور الکترونیک الهام گرفته شده است، که در آن بسیاری اکنون مایل به دیدن ویژگی مشخصه شرایط پست مدرن ما هستند. بنابراین، مکانومورفیسم و الکترومورفیسم دو قطبی هستند که داستان هنر معاصر میان آنها متشنج به نظر می رسد: قطب هایی که البته همیشه در آشکار ظاهر نشده اند، اما در واقع تغییرات و مظاهر بسیاری، حتی انحرافی و نامناسب را به وجود آورده اند. مکانومورفیسم بدون شک در کوبیسم و سایر گرایشات ساختگرایانه و نئوپلاستیک در اوایل قرن بیستم پیروز میشود. الکترومورفیسم در فضای «عاشقانه» سزان اول، یا در آرزوهای عرفانی نمادگرایان، پیشاعلامی مییابد تا خود را به شکلی مستقیم با فوتوریستها، و بالاتر از همه با دادائیستها، مصممترین افراد در رها کردن سطح رنگ شده برای ورود به فضای فرآیندهای ذهنی. از سوی دیگر، متافیزیک دانان، با رهبری دی کیریکو، طرف دیگر انقلاب الکترونیکی را شهود می کنند، همانی که منجر به حفظ تمام داده های گذشته و پیشنهاد مجدد آنها در ترکیبات بی سابقه می شود. پژوهش های نیمه دوم قرن بیستم، وارث این شهودهاست و وظیفه بسط و اخلاقی کردن آنها را می پذیرد.
Il cammino dell’arte contemporanea è visto, in sostanza, come la tensione dialettica tra due modelli, l’uno dei quali volto a raggiungere una sintonia tra la sensibilità dell’uomo e una tecnologia di specie meccanica, fondata cioè sulle macchine mosse dell’energia termica, mentre l’altro modello si ispira all’avvento dell’elettronica, in cui molti sono ormai disposti a vedere il tratto caratterizzante della nostra condizione postmoderna. Meccanomorfismo ed elettromorfismo sono così i due poli tra i quali appare tesa la vicenda dell’arte contemporanea: poli che beninteso non sempre sono apparsi allo scoperto, ma che anzi hanno dato luogo a molte varianti e manifestazioni anche deviate e improprie. Il meccanomorfismo trionfa senza dubbio nel Cubismo e nelle altre tendenze costruttiviste e neoplastiche del primo Novecento. L’elettromorfismo trova un preannuncio nello spazio ‟romantico” del primo Cézanne, o negli aneliti mistici dei Simbolisti, per manifestarsi già in forma diretta con i Futuristi, e soprattutto con i Dadaisti, i più risoluti nell’abbandonare la superficie dipinta per avventurarsi nello spazio dei processi mentali. D’altra parte i Metafisici, con De Chirico in testa, intuiscono l’altra faccia della rivoluzione elettronica, quella che porta a memorizzare tutti i dati del passato e a riproporli in combinazioni inedite. Le ricerche del secondo Novecento ereditano tali intuizioni, accettando il compito di estenderle e di moralizzarle.