دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 3
نویسندگان: Massimo Cacciari
سری: Saggi. Nuova serie
ISBN (شابک) : 8845912752, 9788845912757
ناشر: Adelphi
سال نشر: 1997
تعداد صفحات: 75
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب L'arcipelago به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مجمع الجزایر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پس از «ژئوفلسفه اروپا» که مشخصات آن شخصیت منحصر به فردی را که از زمان سرود هومری آپولو، نام اروپا به او داده شد، ردیابی کرد، کاچیاری اکنون وارد چشم انداز اروپایی می شود که مانند مجمع الجزایر به او نشان داده می شود. یک کثرت تقلیل ناپذیر که در آن عناصر منفرد در کنار یکدیگر وجود دارند زیرا به طور اجتناب ناپذیری از هم جدا می شوند. و جزایر مجمع الجزایر انحرافات اروپا هستند: به اشکال مختلف در درون خود با خود جنگیده است، اما سؤال رایج است. بنابراین زوال آن یا زوال ضروری آن نیز نام های مختلفی به خود می گیرد. آیا حس انحطاط اروپا باید در چهره «همو دمکراتیکوس» توکویل، «آخرین انسان» نیچه، «انسان زیرزمینی» داستایوفسکی کوچک شود؟ آیا حس غروب آفتاب باید در نصف النهار تأیید غیر مهماننواز «جزیره بودن» خود، اختلاط بیرحمانهای بین درخواست «آنارشیک» برای خودمختاری و نیاز خدمتکارانه به حفاظت و سرپرستی متوقف شود؟ آیا \"آرمان\" گله ای که هیچ چوپانی را تحمل نمی کند آخرین کلمه در زوال اروپا و آخرین انحطاط آن خواهد بود؟ اینها سوالاتی است که در قلب آرسیپلاگو مطرح می شود. و خود شکل مجمع الجزایر ما را به یک پاسخ ممکن دعوت می کند.
Dopo la "Geo-filosofia dell'Europa", che tracciava il profilo di quella singolare figura a cui, sin dall'inno omerico ad Apollo, fu dato il nome di Europa, Cacciari si inoltra ora nel paesaggio europeo, che gli si mostra appunto come Arcipelago, irriducibile pluralità dove i singoli elementi convivono in quanto inevitabilmente separati. E le isole dell'Arcipelago sono le declinazioni d'Europa: in molte forme ha combattuto sé in se stessa, ma comune è l'interrogazione. Perciò anche il suo declino, o il suo necessario tramonto, assumerà nomi diversi. Il senso del tramonto d'Europa dovrà contrarsi nei volti dello "homo democraticus" di Tocqueville, dell'"ultimo uomo" di Nietzsche, dell'"uomo del sottosuolo" di Dostoevskij? Il senso del tramonto dovrà arrestarsi sul meridiano dell'affermazione inospitale della propria 'insularità', dell'empia commistione tra 'anarchica' richiesta di autonomia ed esigenza servile di protezione e tutela? L''ideale' del gregge che non tollera alcun pastore sarà l'ultima parola del tramonto d'Europa, la sua ultima declinazione? Queste sono le domande poste al centro di L'Arcipelago. E la figura stessa dell'Arcipelago invita a una possibile risposta.