دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Cristian Heck (ed.)
سری: Les Études du RILMA, 2
ناشر: Brepols
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 408
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 117 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب L’allégorie dans l’art du Moyen Age. Formes et fonctions. Héritages, créations, mutations به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تمثیل در هنر قرون وسطی فرم ها و توابع. میراث ها، خلقت ها، جهش ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اندیشه، آثار و فرهنگ قرون وسطی به شدت از مفهوم الهیاتی درست از تمثیل استفاده می کند، رویه ای تفسیری که از کلمات سنت پل، Quae sunt per allegoriam dicta نامیده می شود (رساله به غلاطیان 4، 24)، و گذر از معنای تحت اللفظی به معنای معنوی را می گشاید. بلکه آن چیزی که بیشتر ادبی است و از بلاغت باستان به ارث رسیده است و داستان ها را با استعاره های مستمر غنی می کند. اولی که میخواهد مبتنی بر وحی باشد و دو سطح از واقعیتها را به هم پیوند میدهد، دومی در سطح انسانی و مرتبط با تخیلات انسان. در عرصه هنر قرون وسطی، تمثیل فرآیندی اساسی است که خارج از رابطه آن با تمثیل مفسران و نیز تمثیل شاعران قابل بررسی نیست، اما به سادگی نمی توان آن را شبیه سازی کرد و اشکال و قواعد خاصی را می شناسد. «گفتن چیز دیگری» (Allegoria est alieniloquium)، طبق فرمول معروف ایزیدور سویل («یک چیز را می شنویم، چیز دیگری را می فهمیم»)، در واقع بعد مرکزی آثار هنری قرون وسطی است. در رویکردی چندرشتهای و با دادن جایگاه بزرگی به یادآوری تاریخدانان تفسیر و ادبیات، این گفتگو امکان ایجاد و تحلیل مطالب اساسی در مورد اشکال تمثیل در هنر قرون وسطی، در مورد معانی و همچنین عملکرد این آثار، در مورد ابزارهایی که به ما اجازه میدهند یا نتوانیم تمثیلی را شناسایی کنیم و تمثیلها را از آغاز قرن روم تا قرن ششم تحت تأثیر قرار دهیم، فراهم کرد. از غرب گرفته تا جهان بیزانس، از معماری گرفته تا نسخههای خطی تذهیبشده، مجسمههای محراب، ملیلهها یا مهرها، از رسالههای معنوی گرفته تا متون ادبی یا حقوقی، از بهترینها تا موسیقی، سحر و جادو یا نشانهای شاهزادهای، مشارکتهایی که گرد هم آمدهاند عمیقاً دانش ما را درباره موضوعات اصلی شمایلنگاری قرون وسطی تجدید میکنند.
La pensée, les œuvres et la culture du Moyen Âge utilisent intensément la conception proprement théologique de l’allégorie, procédure exégétique appelée dès les mots de saint Paul, Quae sunt per allegoriam dicta (Epître aux Galates 4, 24), et qui fonde le passage du sens littéral au sens spirituel; mais aussi celle plus littéraire et héritée de la rhétorique antique, et qui enrichit les récits de métaphores continuées; la première se voulant fondée sur la Révélation et mise en relation de deux niveaux de réalités, la seconde sur le plan humain et liée à l’imagination des hommes. Dans le domaine de l’art médiéval, l’allégorie est un procédé fondamental, que l’on ne peut pas examiner hors de sa relation à l’allégorie des exégètes comme à l’allégorie des poètes, mais qui ne peut leur être simplement assimilé, et qui connaît des formes et des règles spécifiques. Le «dire autre chose» (Allegoria est alieniloquium), selon la formule fameuse d’Isidore de Séville («on entend une chose, on en comprend une autre»), est bien une dimension centrale des œuvres d’art médiévales. Dans une approche pluridisciplinaire, et faisant une large place aux rappels des historiens de l’exégèse et de ceux de la littérature, le colloque a permis de brasser et d’analyser un matériau essentiel sur les formes de l’allégorie dans l’art médiéval, sur les significations mais aussi le fonctionnement de ces oeuvres, sur les moyens par lesquels elles nous permettent ou non d’identifier une allégorie, et sur les mutations qui les affectent, des époques préromanes au début du XVIe siècle. De l’Occident au monde byzantin, de l’architecture aux manuscrits enluminés, aux retables, à la tapisserie ou aux sceaux, des traités de spiritualité aux textes littéraires ou juridiques, des bestiaires à la musique, la magie ou l’emblématique princière, les contributions réunies renouvellent profondément notre connaissance de thèmes majeurs de l’iconographie médiévale.
L’allégorie dans l’art médiéval: entre l’exégèse visuelle et la rhétorique de l’image, p. 7 Christian Heck Les usages de l’allégorie dans l’exégèse médiévale de la Bible: exégèse monastique, exégèse universitaire, p. 25 Gilbert Dahan L’allégorie en littérature: une fatalité?, p. 37 Armand Strubel The Eloquence of Silver: More on the Allegorization of Matter, p. 49 Herbert L. Kessler L’allégorie de la Jérusalem céleste et le dessin architectural à l’époque du gothique rayonnant, p. 67 Peter Kurmann Allégorie, analogie, paradigme. Étude sur la peinture de l’Église dominicaine par Andrea di Bonaiuto, à Florence, 1365/1367, p. 79 Daniel Russo L’allégorie de la Synagogue, une représentation ambivalente du judaïsme, p. 95 Cécile Voyer L’interprétation allégorique du rituel de la messe. Raisons, modalités d’action et efficacités, p. 111 Brigitte D’Hainaut-Zveny What Happens When Christ Sleeps?, p. 125 Alfred Acres L’illustration du Physiologus grec et latin, entre littéralité et réinterprétation de l’allégorie textuelle. Le cas des manuscrits Bruxellensis 10.066-77 et Smyrneus B.8, p. 141 Jacqueline Leclercq-Marx L’illustration du Bestiaire (XIe–XIIIe siècle). Identité allégorique et allégorie identitaire, p. 157 Rémy Cordonnier Formes et fonctions de l’allégorie dans l’art médiobyzantin, p. 171 Catherine Jolivet-Lévy Judge or Judged, Notes on The Dog in The Medieval Passion, p. 191 Colum Hourihane L’art sigillaire se prête-t-il à la production d’images allégoriques?, p. 205 Marc Gil Formes et fonctions de l’Allégorie dans l’illustration des manuscrits juridiques au XIVe siècle: quelques observations en partant des exemples italiens, p. 223 Maria Alessandra Bilotta The Philosopher and the Magician. On some medieval Allegories of Magic, p. 241 Alejandro García Avilés Les allégories de la musique dans les livres peints (XIe–XVe siècle): mouvements, musicalités et temporalités d’une herméneutique, p. 253 Martine Clouzot L’Amour dans l’arbre et l’Amour au cœur ouvert. Deux allégories sous influence visuelle dans les manuscrits de Guillaume de Machaut, p. 273 Julia Drobinsky Dessein avoué et intentions voilées dans les représentations allégoriques de l’Épistre Othea de Christine de Pizan, p. 289 Anne-Marie Barbier Emblématique et discours allégorique à la fin du Moyen Âge, p. 307 Laurent Hablot Des effets littéraires à la création monumentale: «Dire et voir autrement» la mort de soi. Le tombeau de corps du roi René à la cathédrale d’Angers, p. 321 Rose-Marie Ferré Les Arts libéraux dans la tapisserie à la fin du Moyen Âge: entre iconographie savante et pratiques d’atelier, p. 331 Pascale Charron Allégorie et spiritualité monastique au début du XVIe siècle: le Triptyque du Bain mystique de Jean Bellegambe, p. 345 Hervé Boëdec Continuité ou rupture? Le langage de la personnification dans les arts à l’aube des Temps Modernes, p. 371 Antonella Fenech Kroke