Kulturdialoge zwischen dem Westen und der islamischen Welt: Eine Strategie zur Regulierung von Zivilisationskonflikten

سال‌های بینش سیاسی پس از فروپاشی دیوار برلین با حملات تروریست‌های اسلام‌گرا در 11 سپتامبر 2001 به پایان رسید. از آن زمان ایالات متحده علاوه بر افغانستان و عراق، سایر کشورهای اسلامی مانند ایران، سوریه و لیبی را به اتهام تسهیل تروریسم یا تولید سلاح های کشتار جمعی هدف قرار داده است. با این توجیه حضور نظامی خود را در جهان اسلام به طور گسترده گسترش داده اند. این باعث ایجاد این تصور می شود که تمدن اسلامی مورد حمله قرار گرفته است.

نایکا فروتن با نگاهی به روابط بین الملل به بررسی احتمالات مقابله با خطر تشدید درگیری های داخلی می پردازد. ساختارهای نظم سیاسی جهانی پس از سال 1989 را توصیف می کند، درگیری هایی را که بر این نظم جهانی پسا دوقطبی تأثیر می گذارد، تجزیه و تحلیل می کند و راه حل های پیشنهادی را برای تنظیم آن توسعه می دهد. او همچنین بررسی می‌کند که آیا گفت‌وگوهای فرهنگی که از نظر سیاست امنیتی برای غرب مهم است، می‌تواند به دموکراتیزه‌سازی جهان اسلام نیز کمک کند.

Mit den Attacken islamistischer Terroristen am 11. September 2001 endeten die Jahre der politischen Visionen nach dem Fall der Berliner Mauer. Die USA haben seitdem zusätzlich zu Afghanistan und zum Irak weitere islamische Länder wie den Iran, Syrien und Libyen unter dem Vorwurf ins Visier genommen, sie leisteten dem Terrorismus Vorschub bzw. sie stellten Massenvernichtungswaffen her. Mit dieser Begründung haben sie ihre militärische Präsenz in der islamischen Welt massiv ausgebaut. Dies lässt dort den Eindruck entstehen, dass die islamische Zivilisation angegriffen werde.

Mit Blick auf die internationalen Beziehungen geht Naika Foroutan der Frage nach, welche Möglichkeiten bestehen, der Gefahr sich verschärfender Zivilisationskonflikte zu begegnen. Sie beschreibt die weltpolitischen Ordnungsstrukturen nach 1989, analysiert die Konflikte, die diese post-bipolare Weltordnung beeinflussen, und erarbeitet Lösungsvorschläge zu ihrer Regulierung. Dabei untersucht sie auch, ob die für den Westen sicherheitspolitisch bedeutsamen Kulturdialoge zusätzlich einen Beitrag zur Demokratisierung der islamischen Staatenwelt leisten können.