Krasser sozialer Wandel

نمودارها، جداول. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 261 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . وام . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 261 . . کتابشناسی - فهرست کتب . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 263 فهرست کلیدواژه . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 267 10 A جوامع در پایان گذار به زوال طرح کلی فرآیند کلان جامعه شناختی مدل 1 فاجعه 1. فاجعه به عنوان یک فرآیند اجتماعی اگر فقیه بخواهد به عنوان یک مقام یا قاضی تصمیم بگیرد، به هنجارهای قانونی خود پایبند است و تلاش می کند. تا حقایق را زیر آن بیاوریم. هنجارها به او داده می شود و اگر اتفاقات به این راحتی با هم جور در نمی آیند، برای آنها بدتر است. بالاخره یک تصمیم گرفته می‌شود – و او در تصمیم یا حکم نمی‌نویسد که نمی‌تواند آنقدر که دوست دارد منصف باشد. اما بسیاری از آداب و رسوم اداری یا قضایی نشان می دهد که فقها از محدودیت های خود غافل نیستند. و به خصوص در مورد یک "فاجعه" به راحتی می توان تصمیم اشتباه گرفت. اگر آداب و رسوم رسمی و حقوقی - مثلاً دادگاه یا روحیه کلاس - در اینجا کمکی نمی کند، حتی ممکن است از یک جامعه شناس بپرسید. حالا این چگونه کار می کند؟ او به‌عنوان یک جامعه‌شناس خیلی سریع تعریفی از «فاجعه» ارائه نمی‌کند، که به دلیل یک سیگنال هشدار و موضوع در کل است. علامت هشدار را می توان در تقاضای پنهانی این سهم یافت: برای من توضیح دهید که فاجعه چه چیزی وحشتناک بود! موضوع این است: جامعه. در مورد او، او هرگز با اقدامات تکمیل شده (رویدادهای منفرد) کاری ندارد، بلکه با درهم تنیدگی مداوم علل و پیامدها، که دومی به عنوان مثال. T.

Schaubilder, Tabellen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 261 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Quellennachweise . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 261 . . Bibliographie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 263 Stichwortregister . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 267 10 A Gesellschaften am Ende Übergang zum Untergang Skizze eines makrosoziologischen Prozeßmodells 1 der Katastrophe 1. Die Katastrophe als gesellschaftlicher Prozeß Will der Jurist als Beamter oder Richter entscheiden, so hält er sich an seine Rechtsnormen und sucht die Tatbestände darunter zu bringen. Die Normen sind ihm das Gegebene, und wollen sich die Geschehnisse dem nicht so leicht einordnen, desto schlimmer für sie. Entschieden wird doch-und daß er nicht so gerecht dabei sein kann, wie er vielleicht möchte, schreibt er weder in den Bescheid noch in das Urteil. Vieles Verwaltungs-oder Justizbrauchtum verrät allerdings, daß den Juristen diese ihre Grenzen nicht unbewußt sind. Und ge­ rade bei einer "Katastrophe" kann hier leicht fehlentschieden werden. Wenn die beamtischen und juristischen Sitten - die Instanzenzüge etwa, oder die Standesmoral - hier nicht aushelfen, hört man sich vielleicht sogar beim So­ ziologen um. Wie geht nun dieser vor? Als Soziologe ist er mit einer Definition von "Katastrophe" nicht so schnell bei der Hand, das liegt an einem Alarmzeichen und an der Materie insgesamt. Das Warnzeichen ist der heimlichen Forderung an diesen Beitrag zu ent­ nehmen: Erkläre mir das Entsetzliche an der Katastrophe! Die Materie ist: die Gesellschaft. Bei ihr hat er es nie mit abgeschlossenen Tathandlungen (punktuellen Ereignissen) zu tun, sondern mit einer andauern­ den Verzwirnung von Ursachen und Folgen, welch letztere z. T.