Kontinuitat und Bruche in Hispanoamerika

جلد حاضر تلاش می‌کند تا ثابت‌های تاریخی مهم تاریخ ایبری را در گذار از اواخر قرون وسطی به اوایل دوره مدرن برجسته کند و آنها را تا زوال اسپانیا به عنوان یک قدرت بزرگ دنبال کند. از قرن پانزدهم، به ویژه پرتغالی ها و کاستیلی ها شروع به گسترش منطقه اقیانوس اطلس کردند. در سنت Reconquista، سرزمین‌ها به صورت نظامی تصرف شدند، اسکان داده شدند، به مهاجران آنها امتیازات داده شد و ارتباطات تجاری برقرار شد. شهرها و بازارهای جدیدی پدید آمدند که با کمک نهادهای دولتی و جوایز انحصاری باید توسط تاج و تخت کنترل می شد. با این حال، راهبردهای جدید و اشکال خاص زندگی مشترک نیز پدیدار شد. با کشف جهان نووس، مفاهیم مربوط به اواخر قرون وسطی به آمریکا صادر شد و گاه دستخوش تغییرات شدید شد.

Im vorliegenden Band wird der Versuch unternommen, wichtige historische Konstanten der Iberischen Geschichte im Übergang vom Spätmittelalter zur Frühen Neuzeit herauszustellen und bis zum Niedergang Spaniens als Großmacht weiterzuverfolgen. Seit dem 15. Jahrhundert begannen vor allem Portugiesen und Kastilier den Atlantikraum zu erweitern. In der Tradition der Reconquista wurden Territorien militärisch eingenommen, neu besiedelt, ihre Siedler mit Privilegien ausgestattet und Handelskontakte aufgebaut. Es entstanden neue Städte und Märkte, die von der Krone mit Hilfe von staatlichen Institutionen und Monopolvergaben kontrolliert werden sollten. Es entstanden aber auch neue Strategien und spezifische Formen des Zusammenlebens. Mit der Entdeckung eines Mundus Novus wurden Konzepte des Spätmittelalters nach Amerika exportiert und erfuhren dabei mitunter drastische Veränderungen.