Knowledge and Value: Essays in Honor of Harold N. Lee

هارولد ان. لی در ژوئن 1970 از دانشگاه تولین بازنشسته شد. در ابتدا این رویداد برای ما باورنکردنی بود. هارولد ان. لی یک «شخصیت» به بهترین معنای کلمه است. مطمئناً او هرگز ما را ترک نخواهد کرد. او خیلی مؤسسه ای بود که مؤسسه ما نمی توانست بدون او کار کند. اما طبق گفته خودش به هفتاد سال بازنشستگی اجباری رسیده بود و ما نتوانستیم تقویم را رد کنیم. وقتی بالاخره به این رویداد رسیدیم، ما - همکاران، دوستان حرفه ای و دانشجویان سابق او - متوجه شدیم که می خواهیم او را به گونه ای ماندگارتر از شام و مهمانی ها گرامی بداریم. بنابراین ایده مجموعه مقالات حاضر مطرح شد. هارولد لی به مدت چهل و پنج سال در دانشگاه تولین به تدریس فلسفه پرداخت. او به عنوان استاد فلسفه در کالج نیوکمب، بخش زنان در مقطع کارشناسی تولین، و رئیس دپارتمان فلسفه نیوکمب، بار سنگین تدریس و مدیریت را بر دوش داشت. او بسیاری از دروسی را که اکنون جزء اساسی برنامه درسی هستند، مانند دروس زیبایی شناسی و منطق نمادین معرفی کرد. مدت کوتاهی پس از جنگ جهانی دوم، او رئیس بخش فلسفه دانشگاه تازه تأسیس شد و نقش مهمی در تأسیس دوره دکتری فلسفه داشت. او در طول دهه‌ها نیز به تحقیقات فلسفی خود ادامه داد و مقالات و کتاب‌های مهمی را در فواصل زمانی منظم منتشر کرده و می‌کند.

Harold N. Lee retired from Tulane University in June 1970. At first the event was too incredible for us to react. Harold N. Lee is a "character" in the best sense of the term. Surely he would never leave us. He was too much an institution for our institution to proceed without him. But he had attained the mandatory retirement age of seventy, as he himself informed us, and we could not refute the calendar. When at last we came to acknowledge the event, we - his colleagues, profession­ al friends, and former students - realized that we wanted to honor him in a manner more permanent than dinners and parties. So the idea of the present collection of essays dawned. Harold N. Lee taught philosophy at Tulane University for forty-five years. As professor of philosophy at Newcomb College, the undergraduate women's division of Tulane, and head of the Newcomb philosophy department, he carried a heavy burden of teaching and administration. He introduced many of the courses that are now a basic part of the curriculum, such as the courses in aesthetics and symbolic logic. Shortly after World War II he became chairman of the then newly­ formed university department of philosophy and played a major role in the establishment of the doctoral program in philosophy. Throughout the decades he also continued his philosophical researches, and he has published and continues to publish important articles and books at regular intervals.