Knowledge and Demonstration: Aristotle’s Posterior Analytics

این کتاب به بررسی یک مشکل اساسی در تحلیل پسین ارسطو می پردازد: نقش منطق قیاسی در نظریه دانش برهانی چیست؟ پاسخ این پرسش را در نظریه متافیزیکی ارسطو و برداشت او از جوهر جستجو می کنیم. این تفسیر، تفسیر سنتی را که از منظر عمل علمی به نظریه اثبات ارسطو نزدیک می شود، به چالش می کشد. در این کتاب استدلال می‌شود که هدف اصلی تجزیه و تحلیل پسین بیان مفهوم دانش است که در اینجا به عنوان یک مفهوم‌سازی در نظر گرفته می‌شود، نه تحلیل ساختار و روش‌های کاوش‌های علمی. تفسیر اصلی ارائه شده در این کتاب به موضوعاتی مانند تفاوت مفهومی منطق ارسطو و منطق مدرن، رابطه بین منطق ارسطو و ریاضیات یونانی، و تفاوت‌های بین مفاهیم ارسطویی و مدرن دانش و برهان، روشن می‌شود. در تلاش برای ارائه تفسیری جامع از یکی از دشوارترین آثار مجموعه ارسطویی، این کتاب در درجه اول برای محققان ارسطویی و مورخان فلسفه یونان از اهمیت اساسی برخوردار است. ویژگی تاریخی تحلیل ارائه شده در اینجا آن را به مورخان ریاضیات یونان، مورخان منطق، مورخان علم به طور کلی، و فیلسوفان علوم نیز مرتبط می سازد.

This book examines a fundamental problem in Aristotle’s Posterior Analytics: what is the role of syllogistic logic in the theory of demonstrative knowledge? The answer to this question is sought in Aristotle’s metaphysical theory and his conception of substance. This interpretation challenges the traditional interpretation that approaches Aristotle’s theory of demonstration from the standpoint of scientific practice. It is argued, in this book, that the Posterior Analytics’ main objective is to articulate the notion of knowledge, viewed here as a conceptualisation, rather than analysing the structure and methods of scientific explorations. The original interpretation offered in this book sheds fresh light on issues, such as the conceptual difference between Aristotle’s logic and modern logic, the relationship between Aristotle’s logic and Greek mathematics, and the differences between the Aristotelian and modern notions of knowledge and proof. In attempting to present a comprehensive interpretation of one of the most difficult works in the Aristotelian corpus, this book is of major importance first and foremost for Aristotelian scholars and historians of Greek philosophy; the historical character of the analysis offered here makes it relevant also to historians of Greek mathematics, historians of logic, historians of science in general, and philosophers of sciences.