Klinische Infektionslehre: Einführung in die Pathogenese der Infektionskrankheiten

بیماری‌های عفونی همیشه در زندگی مردم از اهمیت بالایی برخوردار بوده‌اند، به‌ویژه زمانی که در قالب یک بیماری گسترده ظاهر می‌شوند و توسط جمعیت مبتلا تجربه می‌شوند. آنها را نمی توان بدون غفلت از یکی از مهم ترین عوامل تاریخ ساز، از تاریخ نوع بشر در دوران ماقبل تاریخ و تاریخ حذف کرد. بیماری های همه گیر در زمان جنگ و صلح، مرگ ناگهانی افرادی که برای زمان خود مهم بوده اند، یا حتی بیماری که به بهبودی ختم می شود و تأثیر آن بر شخصیت اغلب در روند تاریخ اختلال ایجاد کرده است. فرد بیماری های عفونی را به صورت بیماری همراه با بهبودی یا مرگ در خود یا اطرافیانش تجربه می کند و در زندگی هر فرد، نوع، شدت و زمان ابتلا به بیماری های عفونی از عوامل مهم رشد روحی و جسمی اوست. و همچنین تناسب آن با جامعه، یعنی تناسب اجتماعی آن. هر سطح از فرهنگ به روش های مختلف با تجربه بیماری های عفونی برخورد کرده است. اعتقاد به شیاطین با مرحله ابتدایی مطابقت داشت: یک دیو عجیب و شیطانی به مردم یا شخص بیمار حمله کرده بود و باید دوباره بیرون رانده می شد. شخص مؤمن و جبرگرا مداخله فوری نیروی برتر را در بیماری حاد تشخیص داده و در آن مجازاتی را می بیند که خداوند، دست پاداش یا انتقام او را فرستاده است.

Die Infektionskrankheiten haben im Leben der Völker von jeher große Bedeutung, vor allem, wenn sie in Form einer um sich greifenden Seuche auftreten und von der betroffenen Bevölkerung erlebt werden. Sie können aus der Geschichte des Menschengeschlechtes in prähistorischer und histo­ rischer Zeit nicht weggedacht werden, ohne einen der wichtigsten geschichts­ bildenden Faktoren zu vernachlässigen; Seuchen in Kriegs- und Friedens­ zeiten, der plötzliche Tod einzelner für ihre Zeit wichtiger Persönlich­ keiten oder auch eine in Heilung ausgehende Erkrankung mit ihrem Ein­ fluß auf die Persönlichkeit haben oft in den Gang der Geschichte ein­ gegriffen. Das Individuum erlebt die Infektionskrankheiten als Erkrankung mit Genesung oder Tod an sich selbst oder bei ihm nahe stehenden Per­ sonen und im Leben jedes einzelnen Menschen sind Art, Schwere und Zeit­ punkt der Infektionskrankheiten, die er überstand, wichtige Faktoren für seine geistige und körperliche Entwicklung sowie seine Einpassung in die Gesellschaft, also seine soziale Tauglichkeit. Jede Kulturstufe hat sich nun mit dem Erlebnis der Infektionskrank­ heiten verschieden auseinandergesetzt. Der primitiven Stufe entsprach der Dämonenglauben: ein fremder böser Dämon hat ein Volk oder einen Kranken befallen und muß wieder ausgetrieben werden; der gläubige und der fatalistische Mensch erkannte in der akuten Erkrankung den unmittel­ baren Eingriff einer höheren Macht und sah darin eine von Gott gesandte Strafe, seine lohnende oder rächende Hand.