Klinische Bedeutung von Vitamin B1, B6, B12 in der Schmerztherapie: Ein Konsensusgespräch

ویتامین ها اجزای غذایی ضروری هستند. وقتی نوبت به جبران کمبودها می‌رسد، ویتامین‌ها می‌توانند با داروها هم مرز باشند، یا به این دلیل که بیماری‌ای که مانع جذب ویتامین می‌شود باید پوشانده شود، یا به این دلیل که دوزها یا مسیرهای مصرفی که "غیر فیزیولوژیکی" هستند باید برای رفع کمبود استفاده شوند. هستند. علاوه بر این، ویتامین‌ها به دلیل ساختارشان می‌توانند دارویی در نوع خود باشند که تأثیر آنها هیچ ارتباطی با اثر فیزیولوژیکی منتسب به ویتامین ندارد. نمونه هایی از این موارد کاهش سطح کلسترول پلاسما توسط نیکوتینیک اسید یا تولید اسیدوز متابولیک به منظور اسیدی کردن ادرار توسط دوزهای بالای اسید اسکوربیک است. مرزبندی فیزیولوژی از فارماکولوژی یک ماده همیشه مصنوعی است. موادی که متابولیسم را تحت تأثیر قرار می دهند به دلیل ساختارشان این کار را انجام می دهند. در اثر متقابل پیش سازها، کوآنزیم ها و متابولیت ها بر روی مولکول آنزیم، در رابط ها، در سیستم های حمل و نقل آسیب دیده، در نهایت بحث غلظت نسبی است. اینکه آیا نتایج واکنش های مربوطه پس از آن مطلوب است، i. اچ. درمانی، یا نامطلوب، د. اچ. سمی، تا حدی یک موضوع فارماکولوژی است، اما تا حدی یک موضوع نامگذاری است. هر ماده ای که بتواند در غلظت های بالای درون سلولی یا پاراسلولی اثر سمی داشته باشد می تواند از نظر درمانی نیز موثر باشد. هرکسی که سمیت دوزهای بالای ویتامین ها را بپذیرد، ناگزیر امکان اثرات درمانی را نیز می پذیرد.

Vitamine sind essentielle Nahrungsbestandteile. Wenn es gilt, Mangelzustände aus­ zugleichen, können Vitamine in den Grenzbereich zu den Pharmaka geraten, sei es, weil eine die Vitaminresorption behindernde Krankheit überspielt werden muß, sei es, weil zur Behebung des Mangels Dosen oder Applikationswege verwendet werden müssen, die "unphysiologisch" sind. Darüber hinaus können Vitamine aufgrund ihrer Struktur auch Pharmaka eigener Art sein, deren Wirkung mit dem dem Vitamin zuzuschreibenden physiologischen Effekt nicht erkennbar zu tun hat. Bei­ spiele hierfür sind die Senkung der Plasmacholesterinspiegel durch Nikotinsäure oder die Produktion einer "metabolischen" Acidose zum Zweck der Ansäuerung des Urins durch hohe Dosen Ascorbinsäure. Die Abgrenzung der Physiologie von der Pharmakologie einer Substanz ist stets künstlich. Substanzen, die den Stoffwechsel beeinflussen, tun dies aufgrund ihrer Struktur. Im Wechselspiel der Vorläufer, Coenzyme und Metabolite am Enzym­ molekül, an Grenzflächen, in betroffenen Transportsystemen, geht es letzten Endes um die relativen Konzentrationen. Ob die Ergebnisse entsprechender Reaktionen dann wünschenswert, d. h. therapeutisch, oder unerwünscht, d. h. toxisch, sind, ist zum Teil eine Frage der Pharmakologie, zum Teil aber auch eine Frage der Nomenklatur. Jede Substanz, die in hoher intra- oder parazellulärer Konzentration toxisch wirken kann, kann gegebenenfalls auch therapeutisch wirksam sein. Wer die Toxizität hoher Dosen von Vitaminen akzeptiert, akzeptiert zwangsläufig auch die Möglichkeit therapeutischer Wirkungen.