Kinder der Rückkehr

فرزندان والدین کمونیست و/یا یهودی که از کشورهای تبعیدی و اردوگاه‌های کار اجباری برای ساختن اتریش دموکراتیک جدید به میهن خود بازگشته بودند - تحت تأثیر سرنوشت و تجربیات والدین خود - در یک حاشیه اجتماعی خاص زندگی کردند. گروه در اتریش ارتجاعی-کاتولیک. علیرغم طیف گسترده ای از مسیرهای فردی در زندگی، که از حاشیه ها به مرکز جامعه منتهی شده است، با هم بودن تا به امروز ادامه دارد و به جلسات تکراری منتهی می شود: "میان وعده های کودکان" - که حدود 200 نفر است که بین سال های 1939 و 1939 متولد شده اند. 1953. در این حلقه و در حلقه فرزندان آنها با 40 نفر مصاحبه انجام شد تا چگونگی برخورد با والدین تحت تعقیب و اخراج و چگونگی انتقال آن از یک گفتمان-تحلیلی به نسل بعد انجام شود. و دیدگاه روان درمانی این رویکرد پژوهشی بخشی از جامعه اتریش را که قبلاً پنهان شده بود آشکار می کند و در عین حال به گفتمان آسیب و انعطاف پذیری، فراموشی و به خاطر سپردن کمک می کند.

Die Kinder kommunistischer und/oder jüdischer Eltern, die aus Exilländern und Konzentrationslagern in ihre Heimat zurückgekehrt waren um ein neues demokratisches Österreich aufzubauen, lebten – geprägt von den Schicksalen und Erfahrungen ihrer Eltern – in einer speziellen gesellschaftlichen Randgruppe im reaktionär-katholischen Klima Österreichs. Trotz unterschiedlichster individueller Lebenswege, die vom Rand in die Mitte der Gesellschaft geführt haben, wirkt die Zusammengehörigkeit bis heute fort und führt zu regelmäßig wiederkehrenden Treffen: die „Kinderjause“ – das sind ca. 200 Personen, geboren zwischen 1939 und 1953. In diesem Kreis und im Kreis ihrer Kinder wurden Interviews mit 40 Personen geführt, um den Umgang mit der Geschichte der verfolgten und vertriebenen Eltern und der Weitergabe an die nächste Generation aus diskursanalytischer und psychotherapeutischer Perspektive nachzuzeichnen. Dieser Forschungsansatz holt einen bisher verborgenen Ausschnitt der österreichischen Gesellschaft ans Tageslicht und leistet gleichzeitig einen Beitrag zum Diskurs über Trauma und Resilienz, über Vergessen und Erinnern.