Kiki Man Ray: Art, Love, and Rivalry in 1920s Paris

پرتره ای خیره کننده از هنرمند فراموش شده پاریس و ستاره کاباره، که زندگی درخشانش از ما می خواهد که تاریخ هنر مدرن را به شیوه های جدید ببینیم.

در دهه 1920 در چرخش آزاد پاریس، کیکی دو مونپارناس مجذوب یک مجری کلوپ شبانه شد، نمایش‌های گالری نقاشی‌هایش به فروش رسید، در فیلم‌های سورئالیستی بازی کرد، و نوشیدنی‌ها و ایده‌هایی را با افرادی مانند ژان کوکتو و مارسل دوشان به اشتراک گذاشت. پرفروش‌ترین خاطرات او - با مقدمه‌ای از ارنست همینگوی - در صفحه اول فرانسه خبرساز شد و بلافاصله در آمریکا ممنوع شد. همه اینها قبل از سی سالگی.

کیکی زمانی نماد پاریس بوهمی بود. اما اگر امروز از او یاد می شود، فقط برای ژست گرفتن برای چندین هنرمند مرد مشهور، از جمله آمدئو مودیلیانی و الکساندر کالدر، و به ویژه عکاس من ری است. چرا میراث من ری دوام آورده در حالی که کیکی به پاورقی تبدیل شده است؟

کیکی و من ری در سال 1921 طی یک برخورد تصادفی در یک کافه با هم آشنا شدند. آنچه در پی آمد یک ارتباط انفجاری ده ساله، حرفه ای و عاشقانه بود، که طی آن این زوج به عنوان هنرمند رشد کردند و تجربه کردند، برای شهرت رقابت کردند، و بسیاری از تصاویر تکان دهنده را خلق کردند که شهرت من ری را به عنوان یکی از هنرمندان بزرگ مدرن تثبیت کرد. عصر. آثاری که آنها با هم ساختند، از جمله نمادهای سورئالیستی Le Violon d'Ingres و Noire et blanche، اکنون ساخته شده‌اند. رکوردها در حراج.

مارک برود مورخ برنده جایزه، با ترسیم رابطه ناپایدار آنها، برای اولین بار تأثیر اساسی کیکی را نه تنها بر هنر من ری، بلکه بر فرهنگ دهه 1920 روشن می کند. پاریس و فراتر از آن. کیکی من ری به اندازه خود کیکی تحریک‌آمیز و غیرقابل مقاومت است، داستان یک زندگی استثنایی است که ایده‌های مربوط به هنرمندان و موزه‌ها را به چالش می‌کشد - و خطوطی که این دو را از هم جدا می‌کند. /span>

A dazzling portrait of Paris’s forgotten artist and cabaret star, whose incandescent life asks us to see the history of modern art in new ways.

In freewheeling 1920s Paris, Kiki de Montparnasse captivated as a nightclub performer, sold out gallery showings of her paintings, starred in Surrealist films, and shared drinks and ideas with the likes of Jean Cocteau and Marcel Duchamp. Her best-selling memoir―featuring an introduction by Ernest Hemingway―made front-page news in France and was immediately banned in America. All before she turned thirty.

Kiki was once the symbol of bohemian Paris. But if she is remembered today, it is only for posing for several now-celebrated male artists, including Amedeo Modigliani and Alexander Calder, and especially photographer Man Ray. Why has Man Ray’s legacy endured while Kiki has become a footnote?

Kiki and Man Ray met in 1921 during a chance encounter at a café. What followed was an explosive decade-long connection, both professional and romantic, during which the couple grew and experimented as artists, competed for fame, and created many of the shocking images that cemented Man Ray’s reputation as one of the great artists of the modern era. The works they made together, including the Surrealist icons Le Violon d’Ingres and Noire et blanche, now set records at auction.

Charting their volatile relationship, award-winning historian Mark Braude illuminates for the first time Kiki’s seminal influence not only on Man Ray’s art, but on the culture of 1920s Paris and beyond. As provocative and magnetically irresistible as Kiki herself, Kiki Man Ray is the story of an exceptional life that will challenge ideas about artists and muses―and the lines separating the two.