Kein Recht auf Faulheit: Das Bild von Erwerbslosen in der Debatte um die Hartz-Reformen

قوانین هارتز نقطه عطفی برای SPD است: در مدت کوتاهی، یک برنامه سیاسی اجرا شد که در تضاد با نظرات بسیاری از اعضای حزب بود. ماتیاس کافمن بحث های عمومی اولین دوره قانونگذاری دولت گرهارد شرودر را از سال 1998 تا 2002 بررسی می کند، دوره ای که قبل از "دستور کار 2010" شرودر و تصویب "قوانین هارتز" بود. او به این سوال می پردازد که چه تصویری از بیکاران ترسیم شده و چه پیامدهایی داشته است. در ده مطالعه موردی، تصویر دقیقی از راهبردهایی به دست می‌آید که حزب سوسیال دموکرات حکومتی با آن بیکاران را تبدیل به بزغاله می‌کرد، لغو ترتیبات اجتماعی را به عنوان تنها جایگزین به تصویر می‌کشید و مفهوم کلیدی همبستگی را تضعیف می‌کرد - به ضرر هم بیکاران و هم به ضرر مردم. کارکنان.

Die Hartz-Gesetze sind ein Wendepunkt für die SPD: In kurzer Zeit wurde ein politisches Programm durchgesetzt, das in Kontrast zu den Ansichten vieler Parteigänger stand. Matthias Kaufmann untersucht die öffentlichen Debatten der ersten Legislaturperiode der Regierung Gerhard Schröders von 1998 bis 2002, jener Zeit, die Schröders „Agenda 2010“ und auch der Verabschiedung der „Hartz-Gesetze“ voranging. Er geht der Frage nach, welches Bild von den Arbeitslosen gezeichnet wurde und welche Konsequenzen daraus folgten. In zehn Fallstudien entsteht ein präzises Bild der Strategien, mit denen die Regierungs-SPD die Erwerbslosen zu Sündenböcken machte, die Schleifung sozialer Arrangements als alternativlos darstellte und den Schlüsselbegriff der Solidarität aushöhlte – zu Lasten von Erwerbslosen wie Arbeitnehmern.