دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Rolf Cantzen
سری:
ناشر: Deutschlandfunk Kultur
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 74
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 480 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Kein Gott, kein Staat, kein Vaterland: Eine lange Nacht über Anarchismus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نه خدا، نه دولت، نه وطن: یک شب طولانی درباره آنارشیسم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هرج و مرج مساوی است با هرج و مرج - چنین تعصبی که با دقت پرورش داده شده است. اما رهایی از سلطه لزوماً به معنای بی نظمی نیست. در واقع، آنارشیسم مجموعهای خیرهکننده از ایدههای آرمانشهری را در بر میگیرد - و بنابراین بسیار موضوعی است. «بدون قدرت برای هیچکس» همان چیزی است که گروه آنارکو «تون، استاین، شربن» در دهه 1970 میخواند. به همین دلیل آنها و سایر آنارشیست ها از راست به چپ به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند: محافظه کاران و لیبرال ها قدرت حاکمه دولت را با انحصار استفاده از زور به عنوان ضامن عدالت و آزادی می دیدند. سوسیال دموکرات ها و کمونیست ها برای تحقق جامعه سوسیالیستی یا کمونیستی خواهان قدرت بودند. قبلاً مارکس و انگلس با آنارشیستها در «بینالمللی» جنگیدند. آنها در دوران لنین در اتحاد شوروی انقلابی جزو اولین کسانی بودند که توسط نمایندگان قدرت شوروی منحل شدند. بنابراین آنارشیست ها همیشه بین همه صندلی های سیاسی نشسته اند. نیروهای سیاسی مربوطه - از راست به چپ - به معادله ای که امروزه هم رایج است بسیار علاقه مند بودند: «آنارشی مساوی است با هرج و مرج، خشونت و ترور». اصطلاح آنارشیسم با برنامه ای مثبت – البته متنوع – همراه است، همانطور که اولاف بریز، دانشمند فرهنگی تأکید می کند: آنارشیست ها صرفاً مخالف اعمال قدرت نیستند، بلکه برای جامعه ای که تا حد امکان عاری از سلطه است، برای یک زندگی مخالفند. در انجمن ها، تعاونی ها، تعاونی ها، برای یک زندگی مستقل در آزادی».
Anarchie gleich Chaos – so ein sorgfältig gepflegtes Vorurteil. Aber Herrschaftsfreiheit heißt nicht unbedingt Unordnung. Tatsächlich bündelt der Anarchismus ein schillerndes Aufgebot utopischer Ideen – und ist damit hochaktuell. „Keine Macht für Niemand“, so sang in den Siebzigern die Anarcho-Band „Ton, Steine, Scherben“. Dafür wurden sie und andere Anarchisten von rechts bis links scharf kritisiert: Konservative und Liberale sahen in der herrschenden Macht des Staates mit seinem Gewaltmonopol den Garanten für Recht und Freiheit. Sozialdemokraten und Kommunisten wollten Macht haben, um eine sozialistische oder kommunistische Gesellschaft zu verwirklichen. Bereits Marx und Engels bekämpften die Anarchisten in der „Internationale“. Unter Lenin in der revolutionären Sowjetunion gehörten sie zu den ersten, die von den Vertretern der Sowjetmacht liquidiert wurden. So saßen Anarchisten von jeher zwischen allen politischen Stühlen. Die maßgeblichen politischen Kräfte – von rechts bis links – hatten größtes Interesse an der bis heute gängigen Gleichsetzung: „Anarchie gleich Chaos, Gewalt und Terror.“ Dabei verbindet sich mit dem Begriff Anarchismus durchaus ein positives – wenn auch vielgestaltiges – Programm, wie der Kulturwissenschaftler Olaf Briese betont: Anarchisten seien nicht einfach nur gegen Machtausübung, sondern auch „für eine möglichst herrschaftsfreie Gesellschaft, für ein Leben in Assoziationen, Kooperationen, Genossenschaften, für ein selbstbestimmtes Leben in Freiheit.“