دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: H. Wayne Morgan
سری:
ISBN (شابک) : 0873383907, 9780585262314
ناشر: Kent State Univ Pr
سال نشر: 1989
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 732 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Keepers of Culture: The Art-Thought of Kenyon Cox, Royal Cortissoz, and Frank Jewett Mather, Jr. به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نگهبانان فرهنگ: اندیشه هنری کنیون کاکس، رویال کورتیسوز، و فرانک جوت ماتر جونیور. نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تضاد بین هنر مدرن و سنتی یکی از شناخته شده ترین اپیزودهای تاریخ فرهنگی آمریکاست. تجدد گرایان در مورد جنگ به این معنا که سبک ها و نگرش های ذهنی آنها بر بحث و تولید هنر جدید غالب بود. اما سنتگرایان در عرصههای افکار عمومی و سلیقهای قوی ماندند. این گواهی بر اهمیت ایده های موجود است که مسائل اساسی هنوز در جهان فرهنگی بزرگتر حل نشده است. کنیون کاکس، نقاش و همچنین منتقد، ارادت استواری به آرمانهای یک سنت هنری عالی نشان داد که در سالهای آخر عمرش عمدتاً از تحسین رنسانس ایتالیا نشأت میگرفت. او تاریخ هنر غرب را میدانست، صحنه هنر کنونی را در بسیاری از نقدها و مقالات تحلیلی بررسی میکرد و با توجه دقیق به اصول علم و دانش نوشت. رویالز کارتیسوز، سردبیر هنری نیویورک تریبون برای بیش از پنجاه سال، قدردان و خبره بود. اعتقاد او به "زیبایی" به شکلی خوب و قابل تشخیص، او را نسبت به مورد کاکس در معرض نوآوری بیشتری قرار داد. او دیدگاههای خود را بر اساس یک ایدهآل اعترافشده عقل سلیم استوار کرد که تجربه هنری را برای هر فرد حساسی باز میگذاشت. او برای صحبت با طبقه متوسط رو به رشد در دوران مترقی مناسب بود. زمانی که مدرنیسم پیروز شد، این دیدگاه به همان اندازه قابل انطباق بود، اگر بیشتر از نظر فکری قابل بحث باشد. این واقعیت که او مدتها پس از سلطهپذیری سلیقههایش در محافل هنری بهعنوان چهرهای مهم باقی ماند، گواه ماهیت مخاطبانی بود که برای آنها و برای آنها صحبت میکرد. فرانک جوت ماتر جونیور، واقع بینانه ترین منتقد در برآورد جذابیت هنر در جامعه بود. او درباره خیلی چیزها چیزهای زیادی می دانست و نگران بود که ببیند هنرها در عزت و اندیشه عمومی یکپارچه می مانند. ماتر از تاریخ هنر آسودگی خاطر گرفت و به او نشان داد که آثار بزرگ و خالقان آنها می توانند در زمان و نقد جان سالم به در ببرند. این حس از روند تاریخی و نیاز شدید او به نیروی وحدتبخش تجربه هنری به ماتر اجازه داد تا از تلخی که کاکس و تا حدودی کورتیزوز را تحت تأثیر قرار داد، با تغییر ذائقه فرار کند. رسالت این هنرمند حفظ و گسترش اشکال هنری بود که نظم و یکپارچگی را در جامعه و در شخصیت های فردی ترویج می کرد. جامعه نیز به نوبه خود مجبور بود هنرمند را منادی یک زندگی عاطفی تشدید شده ببیند، اما درک تغییر یافته را به شیوههای سازنده سازگار میکند. ترس اصلی سنت گرایان این بود که هنر جدید، که از نظر شکل تکان دهنده و در قصد مخل به نظر می رسید، هنرمند و عموم را به ضرر هر دو جدا کند.
The conflict between modern and traditional art is one of the best known episodes in American cultural history. The modernists on the war in the sense that their styles and attitudes of mind dominated the discussion and production of new art. But the traditionalists remained strong in the arenas of public opinion and taste. It is a testament to the importance of the ideas involved that the basic issues are not yet settled in the larger cultural world. Kenyon Cox, a painter as well as critic, revealed a steadfast devotion to the ideals of a high art tradition, derived in his later years chiefly from admiration for the Italian Renaissance. He knew western art history, surveyed the current art scene in many reviews and analytical essays, and wrote with careful attention to the canons of scholarship. Royals Cartissoz, the art editor of the New York Tribune for over fifty years, was an appreciator and connoisseur. His belief in "beauty" in a well-done and recognizable form left him open to more innovation than was the case with Cox. He based his views on a self-confessed ideal of common sense that left the art experience open to any sensitive person. He was well suited to speak to and for the growing middle class in the Progressive era. This viewpoint was equally adaptable, if more debatable intellectually, when modernism triumphed. The fact that he remained a significant figure in art circles long after his tastes ceased to be dominant, testified to the nature of the audience for whom and to whom he spoke. Frank Jewett Mather, Jr., was the most realistic of these critics in estimating how art appealed in society. He knew a lot about many things and was concerned to see that the arts remained integrated in public esteem and thought. Mather took comfort from the history of art, which revealed to him that great works and their creators could survive time and criticism. This sense of historical process and his great need for the unifying power of art experience let Mather escape the bitterness that so affected Cox, and to a lesser extent Cortissoz, as tastes changed. The artist's mission was to maintain and extend forms of art that promoted order and integration in society and in individual personalities. Society in turn had to see the artist as a harbinger of an intensified emotional life, but which accommodated changed perception in constructive ways. The chief fear of the traditionalists was that the new art, which seemed shocking in form and disruptive in intent, would separate artist and public to the detriment of both.