Karl Doenitz and the Last Days of the Third Reich

در میان رهبران نظامی جنگ جهانی دوم، دریاسالار بزرگ کارل دوئنیتز شخصیتی به شدت بحث برانگیز باقی مانده است. به عنوان رئیس ناوگان زیردریایی آلمان، او احترام متفقین را به عنوان یک دشمن مهیب به دست آورد. اما پس از اینکه او جانشین آدولف هیتلر شد - که بی‌تردید به او وفادار بود - به عنوان رئیس رایش سوم، نام او با تمام مواردی که در رژیم نازی منفورتر بود، تداعی شد. به سرعت در حال تلاش برای نجات هموطنان خود در شرق. عملیات او به سبک دانکرک در سراسر بالتیک تا دو میلیون سرباز و پناهنده غیرنظامی را نجات داد. او به ده سال در نورنبرگ محکوم شد - مجازاتی که به عنوان نمونه آشکار عدالت پیروز شناخته می شود - و پس از آزادی از اسپاندائو به خوبی از سیاست دور ماند. پرتره‌ای که بری ترنر به‌دقت بررسی کرده و یکدست است، چشم‌انداز جدید و جذابی را در مورد این شخصیت پیچیده، که تاریخ با او مهربان نبوده، به دست می‌دهد.

Among the military leaders of World War II, Grand Admiral Karl Doenitz remains a deeply controversial figure. As chief of the German submarine fleet he earned Allied respect as a formidable enemy. But after he succeeded Adolf Hitler—to whom he was unquestioningly loyal—as head of the Third Reich, his name became associated with all that was most hated in the Nazi regime.

Yet Doenitz deserves credit for ending the war quickly while trying to save his compatriots in the east. His Dunkirk-style operation across the Baltic rescued up to two million troops and civilian refugees. He was sentenced to ten years at Nuremberg—a penalty acknowledged as a blatant example of victor's justice—and after his release from Spandau kept well away from politics. Barry Turner's closely examined and even-handed portrait gives a fascinating new perspective on this complex figure, to whom history has not been kind.