دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Charalampos Drakoulidis
سری: Klostermann Weiße Reihe: Ab Band 5 herausgegeben von Gerald Hartung und Alexander Schnell
ISBN (شابک) : 3465045599, 9783465045595
ناشر: Verlag Vittorio Klostermann
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 326
[327]
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 66 Mb
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Kant über Spontaneität und Selbstbestimmung im Denken به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کانت در مورد خودانگیختگی و خودمختاری در تفکر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مفهوم خودمختاری و رابطه آن با ایده آزادی از مهم ترین و بحث برانگیزترین موضوعات در فلسفه کانتی است. در مقابل، تا کنون نسبتاً کمی قدردانی شده است که کانت انسانها را موجوداتی آزاد و مختار نه تنها در رابطه عملی-اخلاقی، بلکه در رابطه با شناخت نظری آنها با جهان درک میکند. این تناقض همچنین ممکن است به این دلیل باشد که این نه تزی است که به طور روشمند توسط کانت انجام شده است و نه از نظر فلسفی بی ضرر. نویسنده به بومیسازی سیستماتیک ایده خودتعیینگری معرفتی در بلوکهای ساختمانی نظری مرکزی مفهوم کانتی از دانش بشری پرداخته و بر این اساس، رابطه ساختاری بین خودتعیینگری معرفتی و خودمختاری اخلاقی را بررسی میکند. این تحلیل به وضوح شباهتها و تفاوتهای بین این دو حوزه را روشن میکند و استقلال را بهعنوان یک اصل شکل کلی عقل نشان میدهد که هم شناخت و هم عمل را مشخص میکند. مفهوم خودمختاری و ارتباط آن با ایده آزادی از جمله مهم ترین و پربارترین موضوعات مورد بحث در پژوهش درباره فلسفه کانتی است. در مقابل، درک نسبتاً کمی از این واقعیت وجود داشته است که کانت انسان را موجودی آزاد و خود مختار نه تنها در اخلاق عملی، بلکه در رابطه نظری شناختی او با جهان نیز درک می کند. این عدم تناسب احتمالاً به این دلیل است که این تز نه به طور روشمند توسط کانت شرح داده شده است و نه از نظر فلسفی بی ضرر است. نویسنده در برداشت کانت از شناخت انسانی، مکان نظاممندی از ایده خودتعیینگری معرفتی را بر عهده میگیرد و بر این اساس، رابطه ساختاری بین خودتعیینگری معرفتی و خودمختاری اخلاقی را بررسی میکند. این تحلیل به وضوح شباهتها و تفاوتهای بین این دو حوزه را برجسته میکند و استقلال را به عنوان یک اصل رسمی کلی عقل که هم شناخت و هم عمل را مشخص میکند، شناسایی میکند.
Der Begriff der Autonomie und seine Beziehung zu der Idee der Freiheit gehören zu den wichtigsten und in der Forschung am meisten diskutierten Themen der kantischen Philosophie. Demgegenüber ist bisher verhältnismäßig wenig gewürdigt worden, dass Kant den Menschen nicht nur in seiner praktisch-moralischen, sondern auch in seiner theoretisch erkennenden Weltbeziehung als ein freies, selbstbestimmtes Wesen begreift. Dieses Missverhältnis dürfte auch daran liegen, dass es sich hier weder um eine von Kant methodisch ausgearbeitete, noch um eine philosophisch unverfängliche These handelt. Der Autor unternimmt eine systematische Verortung der Idee epistemischer Selbstbestimmung in den zentralen Theoriebausteinen der kantischen Konzeption menschlicher Erkenntnis und erkundet auf dieser Basis das strukturelle Verhältnis zwischen epistemischer Selbstbestimmung und moralischer Autonomie. Die Analyse rückt die Parallelen und Unterschiede beider Domänen deutlich ins Licht und weist die Autonomie als ein gleichermaßen das Erkennen wie das Handeln auszeichnendes allgemeines Formprinzip der Vernunft auf. The concept of autonomy and its relation to the idea of freedom are among the most important and most frequently discussed topics in the research on Kantian philosophy. In contrast, there has been relatively little appreciation of the fact that Kant conceives of man as a free, self-determined being not only in his practical-moral but also in his theoretical cognitive relation to the world. This disproportion is probably also due to the fact that this thesis has neither been methodically elaborated by Kant, nor is it a philosophically innocuous one. The author undertakes a systematic location of the idea of epistemic self-determination in Kant's conception of human cognition and, on this basis, explores the structural relationship between epistemic self-determination and moral autonomy. The analysis clearly highlights the parallels and differences between the two domains and identifies autonomy as a general formal principle of reason that characterizes both cognition and action.