Juno's Aeneid: A Battle for Heroic Identity

تفسیر جدید اصلی از شعر حماسی ورجیل به عنوان مبارزه بین دو نسخه ناسازگار از قهرمان هومری

این کتاب متقاعد کننده راهی کاملاً جدید برای درک Aeneid ارائه می دهد. . بسیاری از محققان شعر ورگیل را تلاشی برای ترکیب ایلیاد و ادیسه هومر در یک حماسه واحد می دانند. جوزف فارل این دیدگاه را به چالش می کشد و نشان می دهد که چگونه Aeneid یک مسابقه حماسی ترتیب می دهد تا تعیین کند که چه نوع داستانی را روایت خواهد کرد -- و چه نوع قهرمانی Aeneas خواهد بود.

فارل نشان می دهد که چگونه این کار چگونه است. مسابقه توسط الهه متجاوز جونو تحریک می شود که ورجیل را برای روح قهرمان و شعر خود به چالش می کشد. هدف او تبدیل شعر به ایلیاد آزار و شکنجه مداوم تروا به جای اودیسه بازگشت موفق به خانه است. فارل بحث می کند که چگونه منتقدان باستان، اودیسه انعطاف پذیر را الگوی یک رهبر خوب می دانستند، اما قهرمان ایلیاد، آشیل ناسازگار، را به عنوان قهرمانی بد مورد انتقاد قرار دادند. او توضیح می‌دهد که چگونه نبرد بر سر اینکه کدام نوع رهبر آئنیاس ثابت می‌شود در شعر ادامه دارد، و بررسی می‌کند که چگونه این مبارزه به روش‌های بسیار متفاوتی بر مشروعیت اخلاقی امپراتور روم، سزار آگوستوس منعکس می‌شود.

با قالب‌بندی مجدد Aeneid بدین ترتیب، فارل نشان می دهد که چگونه هدف شعر این است که خواننده را با یک تصمیم فوری بین احتمالات ناسازگار مواجه کند و باعث ایجاد تردید در مورد اینکه آیا شعر جشن آگوستوس است یا تأملی غم انگیز در مورد نارضایتی های یک سن مشکل دار.

A major new interpretation of Vergil's epic poem as a struggle between two incompatible versions of the Homeric hero

This compelling book offers an entirely new way of understanding the Aeneid. Many scholars regard Vergil's poem as an attempt to combine Homer’s Iliad and Odyssey into a single epic. Joseph Farrell challenges this view, revealing how the Aeneid stages an epic contest to determine which kind of story it will tell―and what kind of hero Aeneas will be.

Farrell shows how this contest is provoked by the transgressive goddess Juno, who challenges Vergil for the soul of his hero and poem. Her goal is to transform the poem into an Iliad of continuous Trojan persecution instead of an Odyssey of successful homecoming. Farrell discusses how ancient critics considered the flexible Odysseus the model of a good leader but censured the hero of the Iliad, the intransigent Achilles, as a bad one. He describes how the battle over which kind of leader Aeneas will prove to be continues throughout the poem, and explores how this struggle reflects in very different ways on the ethical legitimacy of Rome’s emperor, Caesar Augustus.

By reframing the Aeneid in this way, Farrell demonstrates how the purpose of the poem is to confront the reader with an urgent decision between incompatible possibilities and provoke uncertainty about whether the poem is a celebration of Augustus or a melancholy reflection on the discontents of a troubled age.