دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.] نویسندگان: Maria Aparecida Faria Marcondes Bussolotti, João Guimarães Rosa, Curt Meyer-Clason سری: Incomplete ISBN (شابک) : 8520915809 ناشر: Nova Fronteira; UFMG سال نشر: 2003 تعداد صفحات: 181 زبان: Portuguese فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 57 Mb
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب João Guimarães Rosa: Correspondência com seu tradutor alemão Curt Meyer-Clason به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خوائو گیماراس روزا: مکاتبه با مترجم آلمانی خود کرت مایر کلاسون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اگر داستان میخواهد تحت تمام پوششهایش شبیه حکایت باشد، همانطور که خود گیماراس روزا زمانی گفته است، به این دلیل است که در واقع میخواهد منتشر نشود، زیرا هر دو نام نیز میخواهند در اصل کلمات یکسان باشند. . اما، پس، اگر داستان ها نمی خواهند منتشر شوند، چرا ما اینقدر می خواهیم که آنها را زیر چشم خواننده ببینیم؟ اما اگر خود نویسنده بیش از یک قرائت از کل، ارگانیک و اصلاح نشده بخواهد تا بتوان آن را به گونه ای دیگر فهمید، در این صورت صحبت ما درباره این نیست. شاید به این دلیل که حکایت ها و رمان ها بیشتر می گویند آنچه اصیل است، آنچه هنوز دیده نشده است (مدت زیادی است دیده نشده است)، یا شنیده شده است، یا فکر می شود، یا احساس می شود، و با آن، به این دلیل که نجات این تازگی، آنچه را گیج می کند. در حال حاضر ایجاد شده است، امکان خنده برای گسترش "صفحه های منطق، پیشنهاد واقعیت برتر و ابعاد برای سیستم های فکری جدید جادویی" وجود دارد. ماجرای مکاتبات ژائو گیماراس روزا با مترجم آلمانی اش کرت مایر کلاسون تا کنون منتشر نشده بود. این داستان که مانند همه داستانهای دیگر میخواهد مانند یک حکایت باشد، نویسندهای را آشکار میکند که به اصل وفاداری نمیخواهد. به مشارکت و تفریح دائمی نیاز دارد. همچنین مترجمی را نشان میدهد که وظیفهاش را «شیوهای خاص برای انجام ادبیات» میداند، شعری بیش از هر چیز. در این رابطه «برادران»، رفتن و رسیدن در سرنوشت ریوبالدو و دیادوریم و در سرنوشت همه شخصیتهایی که دوباره متولد میشوند و به یک زبان صحبت میکنند، آمیخته است. و آنگاه می دانید: آنچه منتشر نشده است، آن چیزی نیست که نگهداری می شود، آنچه منتشر نمی شود. این موارد غیرمنتظره است که در هر صفحه و هر بار که به آن صفحه بازمیگردید دوباره ساخته میشود. آنچه جدید است، تجربه افکار و احساسات جدید است. غیر منتظره چیزی است که دیگر انتظار نمی رود. و حکایت به همان اندازه غیرمنتظره است، اگرچه هر خواننده ای می تواند با دنبال کردن نویسنده و مترجم، موقعیت های خنده خود را نیز کشف کند. João Guimarães Rosa: مکاتبه با مترجم آلمانی خود Curt Meyer-Clason (1958-1967) تحقق یک پروژه سرمقاله جمعی است، میل به افشای داستانی است که مطمئناً بی سابقه خواهد ماند و همیشه در انتظار خواهد بود. بخشی از این مطالب، از سال 1973، در آرشیو شخصی نویسنده تحت مراقبت Instituto de Estudos Brasileiros در USP، که عمدتا توسط پروفسور Neuma Cavalcanti سازماندهی شده بود، قرار داشت. قسمت دیگر در مونیخ آلمان، در خانه مترجمی بود که با آگاهی از ارزش این نامه ها برای آگاهی از روند خلق و بازآفرینی نویسنده Grande sertão: veredas، به پروفسور ماریا آپارسیدا بوسولوتی دستور داد تا جمع آوری کند. آنها را تشکیل می دهند که به همان اندازه ارگانیک و بدون اصلاح هستند. سردبیر Nova Fronteira، Academia Brasileira de Letras و Editora UFMG به این پروژه پیوستند، با اطمینان خاطر که انتشار این کتاب بخش دیگری از داستان را می نویسد که باید درباره و درباره Guimarães Rosa، درباره ادبیات، و درباره آن صحبت شود. در مورد ترجمه "زندگی نیز خواندنی است. نه به معنای واقعی کلمه، بلکه به معنای فوق العاده آن." (ایوان جونکیرا در ارائه کتاب)
Se, sob todos os seus disfarces, a estória quer-se parecida à anedota, como disse certa vez o próprio Guimarães Rosa, é porque, na verdade, quer-se inédita, já que um e outro nome querem-se também os mesmos, na origem das palavras. Mas, então, se as estórias não querem ser publicadas, por que desejamos tanto vê-las sob o olhar atento do leitor? Mas, se o próprio autor pede mais de uma leitura para o todo, orgânico e não emendado, para que de outra maneira possa ser compreendido, então não é do que parece ser que estamos falando. Talvez porque anedota e inédito digam antes o originário, o ainda não visto (há muito não visto), ou ouvido, ou pensado, ou sentido e, com isso, porque o resgate dessa novidade confunde o já estabelecido, há uma possibilidade de riso a escanchar "os planos da lógica, propondo-se realidade superior e dimensões para mágicos novos sistemas de pensamento". A estória da correspondência de João Guimarães Rosa com o seu tradutor alemão Curt Meyer-Clason não havia sido publicada até agora. Essa estória, que como todas as outras quer-se parecida à anedota, nos revela um autor que não pede fidelidade ao original; pede, sim, parceria e recriação constantes. Revela também um tradutor que compreende a sua tarefa como "uma forma sui generis de fazer literatura", poesia acima de tudo. Nessa relação de "irmãos", partida e chegada se misturam nos destinos de Riobaldo e Diadorim e no de todos os personagens que renascem falando uma outra e mesma língua. E aí se sabe: o inédito não é o guardado, o não publicado; é o inesperado que se refaz a cada página e a cada vez que se retorna a essa página; o inédito é a experiência de pensamentos e sentimentos inéditos. O inesperado é o que se deixou de esperar. E a anedota é o mesmo inesperado, embora, cada leitor possa descobrir também, ao acompanhar autor e tradutor, as ocasiões do próprio riso. João Guimarães Rosa: correspondência com seu tradutor alemão Curt Meyer-Clason (1958-1967) é a realização de um projeto editorial coletivo, desejo de trazer para a luz dos olhares uma estória que certamente pemanecerá inédita e sempre aguardada. Uma parte desse material estava, desde 1973, no arquivo pessoal do escritor sob a guarda do Instituto de Estudos Brasileiros da USP, organizado principalmente pela professora Neuma Cavalcanti. A outra parte estava em Munique, Alemanha, na casa do tradutor que, consciente do valor dessas cartas para o conhecimento do processo de criação e recriação do autor de Grande sertão: veredas, incumbiu a professora Maria Apparecida Bussoloti de reuni-las, compondo um todo igualmente orgânico e não emendado. A Editora Nova Fronteira, a Academia Brasileira de Letras e a Editora UFMG juntaram seus entusiasmos ao projeto, com a certeza de que a publicação deste livro escreve mais uma parte da estória a ser contada de e sobre Guimarães Rosa, de e sobre a literatura, de e sobre a tradução. "A vida é também para ser lida. Não literalmente, mas em seu supra-senso." (Ivan Junqueira na Apresentação do livro)