John Dewey: Liberty and the Pedagogy of Disposition

این کتاب کار جان دیویی را به‌عنوان ادعایی درباره پتانسیل‌های انسانی موجود در تجربه، تخیل و امکاناتی که از تمایل ما نسبت به آزادی پدید می‌آید، ارائه می‌کند. این کار دیویی را به‌عنوان یک پیوند حیاتی مشخص می‌کند که با معضل مدرسه و فرهنگ مشخص شده است، و یادگیری در آن فراتر از مرزهای مؤسسات آموزشی قرار دارد. این کتاب ابتدا دیویی را در زمینه‌ها، تأثیرات و تجربیات زندگی‌اش، از جمله رابطه‌اش با فلسفه هگل، استعلایی‌گرایی امرسونی، روش آزمایش‌های علمی داروین، و پیوند عمیق او با همسر اولش آلیس چیپمن و کارشان در مدرسه آزمایشگاهی بررسی می‌کند. سپس رویکرد دیویی به سیاست و آموزش را در بحث های معاصر در مورد آموزش، یادگیری و مدرسه بازبینی می کند. این بحث بررسی می‌کند که یک جامعه متنوع و متکثر امروز چه معنایی برای ما دارد، در زمانی که همچنان توسط سیاست‌های طبقاتی، نژادی، جنسیتی و جنسیتی به چالش کشیده شده است. کار دیویی تأثیر عمیقی بر درک ما از این چالش ها دارد. بنابراین خواندن و گفتگو با دیویی به معنای درگیر شدن در گفتگو با دیویی فیلسوفی است که مجموعه ای از سؤالات را مطرح می کند، از احساس ما (زیبایی شناسی)، رفتار (اخلاق)، تفکر (منطق)، زندگی به عنوان یک جامعه (سیاست) و چگونه یاد می گیریم (آموزش). علاوه بر این، این کتاب همچنین مفهوم آزمایش دیویی را به بحث در مورد بی‌آموزی و مدرسه‌زدایی از طریق آموزش هنر و زیبایی‌شناسی می‌برد. این کتاب با ارائه گفتگوی قابل تامل با فلسفه دیویی، ماهیت متناقض یادگیری را تشخیص می دهد و آن را به افق های باز تجربه گسترش می دهد. با بحث در مورد جنبه‌های مختلف رویکرد دیویی به سازمان، سیاست‌گذاری و رابطه بین آموزش و کسب‌وکار، دیویی را در زمینه‌های سیاسی و آموزشی معاصر قرار می‌دهد و امکان رایگان بودن و در عین حال سخت‌گیرانه بودن آموزش را بررسی می‌کند تا به ما کمک کند تا با اشکالی از دانش که به وسیله آنها مذاکره می کنیم و جهان را درک می کنیم.

This book presents John Dewey’s work as a claim to the human potentials found in experience, the imagination and the possibilities that emerge from our disposition towards liberty. It details Dewey’s work as a critical junction marked by the quandary of schooling and culture, and where learning is also positioned beyond the boundaries of educational institutions. The book first examines Dewey in his various contexts, influences and life experiences, including his relationship with Hegelian philosophy, Emersonian transcendentalism, Darwin’s method of scientific experimentation, and his deep bond with his first wife Alice Chipman and their work in the Laboratory School. It then revisits Dewey’s approach to politics and education within contemporary debates on education, learning and the School. This discussion takes stock of what does a diverse and plural society mean to us today, at a time that remains challenged by the politics of class, race, gender and sexuality. Dewey’s work has a profound bearing on our understanding of these challenges. Thus to read and talk Dewey is to engage with a conversation with Dewey the philosopher who poses an array of questions, ranging from the way we feel (aesthetics), behave (ethics), think (logic), live as a community (politics) and how we learn (education). In addition, the book also takes Dewey’s concept of experimentation into a discussion of unlearning and deschooling through the arts and aesthetics education. Offering a thought-provoking dialogue with Dewey’s philosophy, this book recognizes the contradictory nature of learning and extends it to the open horizons of experience. By way of discussing the various aspects of Dewey’s approach to organization, policy making and the relationship between education and business, it repositions Dewey in contemporary political and educational contexts, exploring the possibility for education to be free and yet rigorous enough to help us engage with forms of knowledge by which we negotiate and understand the world.