John Dewey's Philosophy of Education: An Introduction and Recontextualization for Our Times

جان دیویی نه تنها به عنوان یکی از بنیانگذاران پراگماتیسم، بلکه به عنوان یک کلاسیک آموزشی در نظر گرفته می شود که رویکردهای آموزشی و یادگیری او هنوز تأثیر زیادی بر گفتمان ها و شیوه های جاری در سطح بین المللی دارد. در این کتاب، نویسندگان ابتدا مقدمه‌ای بر نظریه‌های تربیتی دیویی ارائه می‌کنند که بر خوانشی گسترده و جامع از کل فلسفه او بنا شده است. آنها با تمرکز بر سه تغییر پارادایم مهم - یعنی چرخش های فرهنگی، سازنده و ارتباطی در تفکر آموزشی قرن بیستم، مشارکت های راهگشای دیویی را مورد بحث قرار می دهند. ثانیاً، نویسندگان با پیوند دادن فلسفه خود با شش گفتمان جدید و تأثیرگذار (باومن، فوکو، بوردیو، دریدا، لویناس، رورتی، دیویی را برای نسل جدیدی که در دنیایی بسیار متفاوت از دنیایی که دیویی در آن زندگی می‌کرده و می‌نوشت، به‌سوی همجنس‌گرایانه می‌آورند». ). اینها به عنوان الگوهایی برای بازهمجنس‌سازی‌های دیگر عمل می‌کنند که خوانندگان ممکن است بخواهند خودشان انجام دهند.

John Dewey is considered not only as one of the founders of pragmatism, but also as an educational classic whose approaches to education and learning still exercise great influence on current discourses and practices internationally. In this book, the authors first provide an introduction to Dewey's educational theories that is founded on a broad and comprehensive reading of his philosophy as a whole. They discuss Dewey's path-breaking contributions by focusing on three important paradigm shifts – namely, the cultural, constructive, and communicative turns in twentieth-century educational thinking. Secondly, the authors recontexualize Dewey for a new generation who has come of age in a very different world than that in which Dewey lived and wrote by connecting his philosophy with six recent and influential discourses (Bauman, Foucault, Bourdieu, Derrida, Levinas, Rorty). These serve as models for other recontexualizations that readers might wish to carry out for themselves.