Jim Jarmusch

در زمانی که فیلم‌های پرفروش اکشن و حیله‌گر بر هالیوود حکومت می‌کردند، جیم جارموش با ساختن فیلم‌های کم‌هزینه و متمرکز، رونق سینمای مستقل را رقم زد. در مورد صمیمیت، شخصیت و برداشت های جدید از روایت های کلاسیک. فرم مینیمال، گام های عجیب و غریب، شوخ طبعی و تأثیرات خالی او از آن زمان توسط کارگردانانی از جمله سوفیا کاپولا، هال هارلی، ریچارد لینکلیتر و وونگ کار وای پذیرفته شده است. جیم جارموش خوان آ. سوارز کار کارگردان را از سه منظر متقابل تحلیل می کند: در رابطه با فیلمسازی مستقل از دهه 1980 تا کنون. به عنوان شکلی از تولید فرهنگی که نمادها، ژانرها و نقوش موجود را به خود اختصاص می دهد. و به عنوان نمونه ای از سیاست پست مدرن.

جلدی از مجموعه کارگردانان فیلم معاصر، ویرایش شده توسط جیمز آر. نارمور

At a time when gimmicky, action-driven blockbusters ruled Hollywood, Jim Jarmusch spearheaded a boom in independent cinema by making low-budget films focused on intimacy, character, and new takes on classical narratives. His minimal form, peculiar pacing, wry humor, and blank affect have since been adopted by directors including Sophia Coppola, Hal Harley, Richard Linklater, and Wong Kar-Wai. Juan A. Suárez's Jim Jarmusch analyzes the director's work from three mutually implicated perspectives: in relation to independent filmmaking from the 1980s to the present; as a form of cultural production that appropriates existing icons, genres, and motifs; and as an instance of postmodern politics.

A volume in the series Contemporary Film Directors, edited by James R. Naremore