دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Caroline Walker Bynum سری: Center for Medieval and Renaissance Studies, UCLA ISBN (شابک) : 0520052226, 9780520052222 ناشر: University of California Press سال نشر: 1984 تعداد صفحات: 300 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 23 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Jesus as Mother: Studies in the Spirituality of the High Middle Ages (Center for Medieval and Renaissance Studies, Ucla) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب عیسی به عنوان مادر: مطالعات در معنویت قرون وسطا (مرکز مطالعات قرون وسطایی و دوره رنسانس ، اوچلا) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کسانی که برای الهیات سنتی فمینیستی به سراغ این کتاب می روند ممکن است ناامید شوند. شاید بتوان آن را بیشتر به عنوان نقد برخی از گونههای فمینیسم درک کرد تا تأیید. مشاهده کنید که چگونه باینوم، شاید معتبرترین قرون وسطایی در ایالات متحده، تردید قابل توجهی را در مورد برخی از اسطوره های استاندارد حوزه علمیه ایجاد می کند: «این زنان نبودند که تصاویر زنانه از خدا را به وجود آوردند... چنین زبانی به هیچ وجه در اختیار نویسندگان زن نیست... دلیلی وجود ندارد که همانطور که برخی انجام داده اند ادعا کنیم که موضوع مادری خدا یک "بینش زنانه" است. علاوه بر این، به هیچ وجه روشن نیست، اگرچه بسیاری از محققان آن را فرض میکنند، که زنان بهویژه به تصویرسازی زنانه گرایش دارند» (140). باینوم در ادامه توضیح می دهد که در قرون وسطی، تصاویر زنانه خدا گهگاه توسط مردان، به ویژه ابیت ها به کار گرفته می شد، «زیرا آنها نیاز داشتند تصویر خود از اقتدار را با چیزی که مادر برای آن ایستاده است تکمیل کنند» (154). به اندازه کافی جالب توجه است که نویسندگان زن به ندرت از چنین تصاویری استفاده می کردند. بنابراین «عیسی به عنوان مادر» را میتوان بهعنوان پاسخی به چالشهای رهبری در صومعههای قرون وسطایی توضیح داد، نه بهعنوان یک اخلاق زنانه که مدتها سرکوب شده بود: «مضمون مادری خدا در همه نویسندگان قرون وسطی به جز جولیان نورویچ، موضوعی جزئی است. این موضوع که برای مدت طولانی توسط ویراستاران و مترجمان نادیده گرفته شده یا حتی سرکوب شده است، شاید اکنون در خطر تاکید بیشتر از آنچه که شایسته است قرار دارد.» (168). در عوض، آنچه در نوشتههای راهبههای حلفتی قرن دوازدهم و سیزدهم خودنمایی میکند، ارتدکس الهیات آنهاست: «بر خلاف خدای عرفای قرن چهاردهم (مثلاً جولیان نورویچ یا اکهارت)، خدای رؤیاهای [گرترود] سخت است... به نظر میرسد لحظهای در قرن سیزدهم بوده است که در آن حس رو به رشد وجود داشته است. تشبیه انسان به خدا - که نه تنها در تأکید قرون وسطی بعدی بر انسان بودن مسیح و تنوع غنی استعاره های خانگی و طبیعی برای الهی بیان شد، بلکه در اعتماد جدید در مورد ظرفیت انسان برای اتحاد صمیمانه با خدا - هنوز با تصاویر قدیمی تر متعادل بود. از خدای مهیبی، کاملاً بر خلاف انسان، که بر جهان هستی حکومت میکند... این ترکیب قرن سیزدهمی از شباهت و عدم شباهت، زیربنای خوشبینی و قدرت تقوای هلفتا است» (255). بنابراین، کتاب باینام با یکی دیگر از مورخان قرون وسطایی، باربارا نیومن، همخوانی دارد، که در کتاب دیگری با عنوان گمراهکننده، «از زن بدجنس تا زن مسیح» نوشت: [زن قرون وسطایی] به خاطر تعهد آنها به فمینیسم، خودتوانمندسازی، براندازی، جنسیت یا «بدن» نبود که تلاش کرد و صدای آنها را به دست آورد، بلکه به دلیل تعهد آنها به خدا بود» (ص 246). ).
Those going to this book for traditional feminist theology may come away disappointed. It can perhaps be understood more as a critique of certain strains of feminism than an endorsement. Observe how Bynum, perhaps the most respected medievalist in the United States, sheds considerable doubt on some standard Seminary mythology: "It was not women who originated female images of God.... such language is in no way the special preserve of female writers... There is no reason to assert, as some have done, that the theme of the motherhood of God is a 'feminine insight.' Moreover it is not at all clear, although many scholars assume it, that women are particularly drawn to feminine imagery" (140). Bynum goes on to explain that in the Middle Ages, feminine God images were occasionally employed by men, specifically abbots, "because they needed to supplement their image of authority with that for which the maternal stood" (154). Interestingly enough, women writers used such imagery much more rarely, if at all. "Jesus as Mother" can therefore be contextually explained as a response to leadership challenges in medieval monasteries, not as a long-suppressed feminine ethos: "The theme of God's motherhood is a minor one in all writers of the high Middle Ages except Julian of Norwich. Too long neglected or even repressed by editors and translators, it is perhaps now in danger of receiving more emphasis than it deserves" (168). Instead, what stands out in the writings of twelfth and thirteenth century nuns of Helfta is their theological orthodoxy: "Unlike the God of the fourteenth-century mystics (Julian of Norwich or Eckhart , for example), the God of [Gertrude's] visions is tough... There appears to have been a moment in the thirteenth century at which the growing sense of man's likeness to God - expressed not only in the later medieval emphasis on Christ's humanness and the rich variety of homey and natural metaphors for the divine but also in the new confidence about man's capacity for intimate union with God - was still balanced by older images of an awesome God, totally unlike man, who rules a universe... This thirteenth-century combination of likeness and unlikeness underlay the optimism and strength of the piety of Helfta" (255). Bynum's book, then, is in agreement with another medieval historian, Barbara Newman, who in another misleadingly titled book, "From Virile Woman to WomanChrist," wrote: "It was not because of their commitment to feminism, self-empowerment, subversion, sexuality, or 'the body' that [medieval woman] struggled and won their voices; it was because of their commitment to God" (p. 246).