Jerusalem Afflicted: Quaresmius, Spain, and the Idea of a 17th-Century Crusade

در روز جمعه خوب، 1626، فرانسیسکو کوارسمیوس خطبه ای در کلیسای مقبره مقدس در اورشلیم ایراد کرد و از فیلیپ چهارم پادشاه اسپانیا خواست تا برای \"آزادسازی\" سرزمین مقدس، جنگی صلیبی انجام دهد. اورشلیم مصیبت زده: کوارسمیوس، اسپانیا و ایده جنگ صلیبی قرن هفدهمخوانندگان را با این فراخوان منحصر به فرد به اسلحه با اولین نسخه از زمان انتشار آن در سال 1631 آشنا می کند. جدای از حاشیه نویسی ترجمه انگلیسی خطبه، این کتاب همچنین شامل مجموعه‌ای از فصل‌های مقدماتی است که زمینه‌های تاریخی و تفسیر متنی را ارائه می‌کند، و پس از آن مجموعه‌ای از متون جنگ‌های صلیبی اسپانیایی که بر تداوم ایده جنگ‌های صلیبی در طول قرن هفدهم گواهی می‌دهند، ارائه می‌شود.

دعای پرشور و کاملاً مستدل کوارشمیوس از طریق صدای خود اورشلیم بیان می شود که به عنوان یک زن در اسارت تجسم یافته است. روحانی از بسیاری از همان سنت های بلاغی و مفروضات الهیاتی استفاده می کند که برای اولین بار جنبش صلیبی را در کلرمونت در سال 1095 آغاز کرد، در حالی که این سنت ها را برای پاسخگویی به نگرانی های منحصر به فرد ژئوپلیتیک قرن هفدهم در اروپا و مدیترانه تغییر می دهد. Quaresmius نجات شهر مقدس از سوء استفاده ترک ها را به عنوان یک دلیل عادلانه و ضروری به تصویر می کشد. شاید به طور غیرمنتظره‌تر، او اورشلیم را به عنوان قلمرو مستقل اسپانیا معرفی می‌کند، و شجاعانه از فیلیپ به عنوان پادشاه اورشلیم و حامی اماکن مقدس دعوت می‌کند تا وظیفه سلطنتی خود را بپذیرد و از طرف مؤمنان جهانی آنچه را که به درستی اوست بازپس گیرد. فراخوان مدرن اولیه کوارسمیوس به جنگ صلیبی در نهایت به ما کمک می‌کند تا در این فرض رایج تجدید نظر کنیم که، مانند جوانمردی تصور شده توسط دن کیشوت، جنگ‌های صلیبی به نوعی همراه با قرون وسطی مردند.

On Good Friday, 1626, Franciscus Quaresmius delivered a sermon in the Church of the Holy Sepulcher in Jerusalem calling on King Philip IV of Spain to undertake a crusade to 'liberate' the Holy Land. Jerusalem Afflicted: Quaresmius, Spain, and the Idea of a 17th-century Crusade introduces readers to this unique call to arms with the first-ever edition of the work since its publication in 1631. Aside from an annotated English translation of the sermon, this book also includes a series of introductory chapters providing historical context and textual commentary, followed by an anthology of Spanish crusading texts that testify to the persistence of the idea of crusade throughout the 17th century.

Quaresmius' impassioned and thoroughly reasoned plea is expressed through the voice of Jerusalem herself, personified as a woman in bondage. The friar draws on many of the same rhetorical traditions and theological assumptions that first launched the crusading movement at Clermont in 1095, while also bending those traditions to meet the unique concerns of 17th-century geopolitics in Europe and the Mediterranean. Quaresmius depicts the rescue of the Holy City from Turkish abuse as a just and necessary cause. Perhaps more unexpectedly, he also presents Jerusalem as sovereign Spanish territory, boldly calling on Philip as King of Jerusalem and Patron of the Holy Places to embrace his royal duty and reclaim what is rightly his on behalf of the universal faithful. Quaresmius' early modern call to crusade ultimately helps us rethink the popular assumption that, like the chivalry imagined by Don Quixote, the crusades somehow died along with the middle ages.