Jenseits des Scheiterns: Anerkennungsstrategien Jugendlicher im Berufsgrundbildungsjahr

اولریش ویس به بررسی این سوال می پردازد که چرا جوانان با گواهی پایان تحصیلات متوسطه پیشنهادی را در سیستم انتقالی و مخالف آموزش حرفه ای انتخاب می کنند. کنش های جوانان در فضای به اصطلاح انتقالی به عنوان کنش در روابط شناخت تحلیل می شود. در یک بازسازی تاریخی، نویسنده نشان می‌دهد که پرداختن به کمبود آموزش همیشه در حوزه‌ای متزلزل از شناخت اجتماعی بوده است. او با استفاده از تحلیل‌های علوم اجتماعی کیفی، نشان می‌دهد که جوانان چه استراتژی‌هایی را دنبال می‌کنند تا سوبژکتیویته را در روابط شناختی تجربه کنند. دیدگاه نظری-شناختی در مورد کنش‌های جوانان در دوره انتقالی برای گفتمان علمی و همچنین برای عملکرد آموزشی و سیاسی مهم است. این مطالعه درهم تنیدگی موضوع و نهادها را بر اساس روابط شناخت نشان می دهد. در بیشتر موارد، جوانان به دلیل کمبود، حضور بیشتر در مدرسه را تجربه نمی کنند. در عوض، مدرسه فضایی است که امکان استفاده متنوع از راهبردهای تشخیص را فراهم می کند.

Ulrich Weiß geht der Frage nach, warum Jugendliche mit Hauptschulabschluss sich für ein Angebot im Übergangssystem und gegen eine Berufsausbildung entscheiden. Das Handeln Jugendlicher im sog. Übergangsraum wird als Handeln in Anerkennungsbeziehungen analysiert. Der Autor zeigt in einer historischen Rekonstruktion, dass der Umgang mit Ausbildungslosigkeit immer in einem prekären sozialen Anerkennungsraum lag. Anhand qualitativ-sozialwissenschaftlicher Analysen zeigt er, welche Strategien Jugendliche verfolgen, um Subjektivität in Anerkennungsbeziehungen zu erfahren. Die anerkennungstheoretische Perspektive auf das Handeln Jugendlicher im Übergangsraum ist für den wissenschaftlichen Diskurs sowie die pädagogische und die politische Praxis bedeutsam. Die Studie zeigt die Verwobenheit von Subjekt und Institutionen anhand von Anerkennungsbeziehungen; Jugendliche erleben den weiteren Schulbesuch größtenteils nicht als Ergebnis von Benachteiligung. Vielmehr ist Schule der Raum, der einen vielfältigen Einsatz von Anerkennungsstrategien ermöglicht.