Jeff Wall: Picture for Women (Afterall Books / One Work)

تصویر زنان جف وال (1979) انتقال عکاسی را به عنوان یک فرم هنری از صفحه چاپ شده به دیوار گالری نشان می دهد. قبل از این، عکس‌ها - از کار عکاسی ارتدکس واکر ایوانز تا عکاسی مفهومی دن گراهام - حتی زمانی که در گالری آویزان می‌شدند برای صفحه در نظر گرفته می‌شدند. در «تصویر برای زنان»، زنی به بیرون نگاه می کند، گویی به بیننده. یک دوربین مرکز عکس را اشغال می کند. عکاس در سمت راست ایستاده است. با الگوبرداری از نقاشی معروف مانه Un bar aux Folies-Bergère، که در آن به نظر می رسد یک ساقی مستقیماً به بیرون از نقاشی نگاه می کند، توسط مردی در سمت راست مشاهده می شود، Picture for Women شجره نامه تاریخی هنری خود را ایجاد می کند و جایگاه برحق خود را در قانون می داند. . عکس وال تلاشی بلندپروازانه برای ربط دادن خواسته های هنری و تماشایی اواخر دهه 1970 به هنر تصویری مدرنیستی است که با عجله توسط مفهوم گرایی رد شده بود. در این مطالعه مصور، دیوید کامپانی شرحی از حرکت وال از رویکرد مفهومی به تعامل مجدد با ایده یک تصویر منفرد (در مقابل سریال) ارائه می دهد. او نشان می‌دهد که تصمیم وال برای ارائه آثارش به‌عنوان یک شفافیت با نور پس‌زمینه در مقیاس بزرگ، همراه با تعهد او به یک تصویر منحصربه‌فرد، یک انحراف رادیکال بود. او ایده وال از عکس را به عنوان یک تابلو یا «تصویر» که از تاریخ نقاشی به ارث برده است، با آثار «نسل تصاویر» - از جمله ریچارد پرینس، سیندی شرمن، و جک گلدشتاین - مقایسه می‌کند و استدلال می‌کند. که تصویر برای زنان از سرنوشت مدرن تصویر به طور کلی جدایی ناپذیر است

Jeff Wall's Picture for Women (1979) marks the transition of photography as an art form from the printed page to the gallery wall. Before this, photographs -- from the orthodox photographic work of Walker Evans to the Conceptual photography of Dan Graham -- seemed intended for the page even when hung in a gallery. In Picture for Women, a woman looks outward, as if at the viewer; a camera occupies the center of the photograph; the photographer stands on the right. Modeled on Manet's famous painting Un bar aux Folies-Bergère, in which a barmaid seems to look directly out of the painting, observed by a man on the right, Picture for Women establishes its own art historical genealogy, claiming its rightful position within the canon. Wall's photograph is an ambitious attempt to relate the artistic and spectatorial demands of the late 1970s to a modernist pictorial art that had been too hastily rejected by Conceptualism. In this illustrated study, David Campany offers an account of Wall's move from a Conceptual approach to a reengagement with the idea of a singular (as opposed to serial) picture. He shows that Wall's decision to present his work as a large-scale back-lit transparency, together with his commitment to a singular image, amounted to a radical departure. He contrasts Wall's idea of the photograph as a tableau or "picture," inherited from the history of painting, with the works of the "Pictures Generation" - including Richard Prince, Cindy Sherman, and Jack Goldstein -- and argues that Picture for Women is inseparable from the modern fate of the picture in general