دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nicolas Pillai
سری: International Library of the Moving Image
ISBN (شابک) : 1784533440, 9781784533441
ناشر: I.B.Tauris
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 189
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Jazz as Visual Language: Film, Television and the Dissonant Image به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جاز به عنوان زبان بصری: فیلم، تلویزیون و تصویر ناهماهنگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پدیده جدید موسیقی جاز در دهههای 1920 و 1930 طوفانی به جهان وارد کرد. این کتاب تحلیلی به موقع از رابطه جاز و فناوری های ضبط و پخش در اوایل قرن بیستم ارائه می دهد. تاریخ های جاز به طور سنتی دارای ویژگی های ممتازی مانند اصالت، طبیعی بودن و خودانگیختگی هستند، اما برای انجام این کار، جایگاه جاز به عنوان یک هنر مدرنیستی و مکانیزه که در کنار تصویر متحرک و فرهنگ های بصری تکامل یافته است، نادیده گرفته می شود. جاز بهعنوان زبان بصری نشان میدهد که تصویر متحرک برای درک ما از مادی بودن جاز بسیار مهم است. این کتاب با تمرکز بر انیمیشن مستقیم لن لی، فیلم تجربی Gjon Mili از اجرای نوازندگان و سریال Jazz 625 بیبیسی، بر فیلم و تلویزیون تأکید دارد که «صدای شگفتانگیز» را از طریق نوآوری رسمی و نه ساختار روایی منتقل میکند. نیکلاس پیلای به دنبال اصلاح واژگان انتقادی جاز و فرهنگ بصری است در حالی که استدلال می کند که جاز هرگز فقط یک صدای جدید نبوده است. همچنین روش جدیدی برای دیدن جهان بود.
The new phenomenon of jazz music took the world by storm in the 1920s and 1930s. This book provides a timely analysis of the relationship between jazz and recording and broadcast technologies in the early twentieth century. Jazz histories have traditionally privileged qualities such as authenticity, naturalness and spontaneity, but to do so overlooks jazz's status as a modernist, mechanised art form that evolved alongside the moving image and visual cultures. Jazz as Visual Language shows that the moving image is crucial to our understanding of what the materiality of jazz really is. Focusing on Len Lye's direct animation, Gjon Mili's experimental footage of musicians performing and the BBC's Jazz 625 series, this book places emphasis on film and television that conveys the 'sound of surprise' through formal innovation, rather than narrative structure. Nicolas Pillai seeks to refine a critical vocabulary of jazz and visual culture whilst arguing that jazz was never just a new sound; it was also a new way of seeing the world.