Japanese Media and the Intelligentsia after Fukushima: Disaster Culture

چگونه و چرا یک فاجعه فاجعه بار گفتمان عمومی و روایت های اجتماعی را تغییر می دهد؟ این اولین کتابی است که به بررسی جامع چگونگی واکنش روزنامه‌های ژاپنی، تلویزیون، فیلم‌های مستند، روزنامه‌نگاران مستقل، دانشمندان و روشنفکران علوم انسانی و اجتماعی به فاجعه هسته‌ای فوکوشیما در دهه گذشته پرداخته است.

در ژاپن، انرژی هسته ای به طور مداوم بیش از 70 درصد از نظرسنجی ها حمایت می کرد. با این حال، فاجعه فوکوشیما در سال 2011 باعث تغییر افکار عمومی شده است و اکثریت مردم اکنون خواهان پایان دادن به انرژی هسته ای در ژاپن هستند. انرژی جایگزین و اقدامات متقابل در برابر تغییرات آب و هوایی به موضوعی داغ در گفتمان عمومی تبدیل شده است. بعلاوه، موضوعاتی که قبلاً مورد بحث قرار نگرفته بودند، به بحث رایج در میان روزنامه نگاران و روشنفکران تبدیل شده اند: پویایی ساختاری قدرت پنهان که بر سیاست، بوروکراسی، صنعت، دانشگاه و رسانه ژاپن کار می کند. حمایت خاص و قوی ژاپن از انرژی هسته ای، علیرغم اینکه کشوری است که در معرض بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی قرار گرفته است، و توانایی نهفته این کشور در تولید سلاح های هسته ای با استفاده از پلوتونیوم تولید شده توسط نیروگاه هایش؛ و وابستگی ژاپن به چتر هسته ای آمریکا. این بحث‌ها اغلب به بحث‌های کلان بر سر «ژاپن» و «مدرنیته» آن تبدیل شده است. در این کتاب، هیداکا به طور انتقادی ارزیابی می کند که چگونه فاجعه فوکوشیما گفتمان عمومی هژمونیک را متزلزل کرده است و آن را با تأثیر لحظات قبلی «فرهنگ فاجعه» در تاریخ مدرن ژاپن، مانند زلزله بزرگ کانتو و جنگ اقیانوس آرام مقایسه می کند.

بینش‌های حیاتی را در مورد فرهنگ معاصر ژاپن و گفتمان اجتماعی برای دانشجویان و دانشمندان ارائه می‌دهد.

How and why does a catastrophic disaster change public discourse and social narratives? This is the first book to comprehensively investigate how Japanese newspapers, TV, documentary films, independent journalists, scientists, and intellectuals from the humanities and social sciences have critically responded to the Fukushima nuclear disaster over the last decade.

In Japan, nuclear power consistently had more than 70% support in opinion polls. However, the Fukushima disaster of 2011 has caused a shift in public opinion, and the majority of the population now desire an end to nuclear power in Japan. Alternative energy and countermeasures against climate change have thus become hot-button issues in public discourse. Moreover, topics previously left undiscussed have become common talking points among journalists and intellectuals: Concealed power structural dynamics that work upon Japan’s politics, bureaucracy, industry, academia, and media; Japan’s peculiar, strong support for nuclear power, despite being a nation subjected to the atomic bombing of Hiroshima and Nagasaki, and its latent ability to develop nuclear weapons by utilizing the plutonium generated by its power plants; and Japan’s dependence on the US’ nuclear umbrella. These discussions have often evolved into macro-level controversies over ‘Japan’ and its ‘modernity’. In this book, Hidaka critically evaluates how the Fukushima disaster has shaken hegemonic public discourse and compares it to the impact of previous moments of ‘disaster culture’ in modern Japanese history, such as The Great Kanto Earthquake and the Pacific War.

Offers vital insights into contemporary Japanese culture and social discourse for students and scholars alike.