دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Ian Nish سری: Praeger studies of foreign policies of the great powers ISBN (شابک) : 0275947912, 0313011931 ناشر: Praeger سال نشر: 2002 تعداد صفحات: 225 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 12 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب سیاست خارجی ژاپن در دوره بینجنگ: (مطالعات پراگر درباره سیاستهای خارجی قدرتهای بزرگ): رشته های تاریخی، تاریخ آسیا و آفریقا، تاریخ ژاپن، تاریخ ژاپن در دوره تایشو و شووا (1912 - 1945)
در صورت تبدیل فایل کتاب Japanese Foreign Policy in the Interwar Period: (Praeger Studies of Foreign Policies of the Great Powers) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سیاست خارجی ژاپن در دوره بینجنگ: (مطالعات پراگر درباره سیاستهای خارجی قدرتهای بزرگ) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این تحلیل جامع و به روز از سیاست ژاپن در بین دو جنگ جهانی از منابع انگلیسی و ژاپنی برای معرفی ژاپن به عنوان یک عامل مستقل استفاده می کند، نه دولتی که سیاست آن توسط اقدامات سایر کشورها تعیین شده است. با شروع ناامیدی ژاپن از پیمان صلح ورسای در سال 1919، نیش به بررسی ریشههای نارضایتی ژاپنیها و احساسات مبنی بر اینکه جاهطلبیها در چین بهطور غیرمنطقی مهار میشد، میپردازد. او سیاستهای بریتانیا و آمریکا در منطقه را واکنشی توصیف میکند، اما نتیجه میگیرد که پاسخهای آنها به تعیین اینکه کدام گروهها بر عرصه سیاسی ژاپن تسلط خواهند داشت کمک کرد. این روایت غیرحزبی در تقسیم مسئولیت رویدادهای منتهی به جنگ جهانی دوم کاملاً آشکار است. در حالی که برخی از سیاستمداران ژاپنی در دهه 1920 تلاش کردند مسیر بین المللی را دنبال کنند، دیگرانی نیز بودند که در ایجاد موقعیت ژاپن در کنار ارتش قرار گرفتند. ابتدا در منچوری و بعداً در شمال و مرکز چین در دهه 1930. ژاپن با آگاهی از عدم محبوبیت این کشور در جهان غرب، با آلمان و ایتالیا در پیمان ضد کمینترن در سال 1936 و اتحاد سه جانبه در سال 1940 متحد شد. ژاپن برای تعقیب اهداف ملی خود، به متحدان خود در جنگ با ایالات متحده پیوست. و امپراتوری های استعماری بریتانیا، فرانسه و هلند. نیروهای آن موفق به تسخیر بسیاری از مناطق استعماری شدند. و ژاپن به منظور کاهش مشکلات ناشی از اشغال آنها، سیاست های نظامی خشن خود را آزاد کرد و به برمه و فیلیپین استقلال داد و از رهبران آسیایی در توکیو برای کنفرانس آسیای شرقی بزرگ در نوامبر 1943 استقبال کرد.
This comprehensive, up-to-date analysis of Japanese policy between the two world wars utilizes both English and Japanese sources to present Japan as an independent agent, not a state whose policy was determined by the actions of other countries. Beginning with Japan's disappointment with the Versailles Peace Treaty in 1919, Nish examines the roots of Japanese discontent and feelings that ambitions in China were being unreasonably restrained. He explains British and American policies in the region as reactive, but concludes that their responses helped to determine which factions would dominate Japan's political arena. This non-partisan account is even-handed in apportioning responsibility for the events leading to the Second World War.While some Japanese politicians in the 1920s tried to follow the international path, there were others who tended to side with the army in establishing Japan's position, first in Manchuria and later in North and Central China in the 1930s. Conscious of the nation's unpopularity in the western world, Japan allied itself with Germany and Italy in the Anti-Comintern Pact of 1936 and the Tripartite Alliance of 1940. To pursue its own national objectives, Japan joined her allies in making war on the United States and the colonial empires of Britain, France, and the Netherlands. Its forces succeeded in overrunning many colonial territories; and, with a view to easing the problems of occupying them, Japan liberalized its harsh military policies, granting independence to Burma and the Philippines and welcoming Asian leaders to Tokyo for the Greater East Asian Conference of November 1943.