Japan-Bashing: Anti-Japanism since the 1980s

هدف این کتاب بررسی و تجزیه و تحلیل پدیده 'Japan-bashing'، از اختراع و رایج شدن آن در ایالات متحده در اواخر دهه 1970 تا ظهور انواع ملی دیگر، از جمله در استرالیا و ژاپن، در اواخر دهه 1990 به نزول تدریجی خود رسید. این اولین مطالعه طولانی کتاب بزرگ درباره «جنگ زدن به ژاپن از دیدگاه چند ملیتی» است، مطالعه‌ای که تلاش می‌کند «جنگ زدن به ژاپن» را در بافت تاریخی مناسب خود قرار دهد و عملکرد و میراث آن را در قرن بیست و یکم بررسی کند.

علیرغم اهمیت آن در مطالعه گفتمان‌های مربوط به ژاپن، و همچنین در درک تغییرات گسترده‌تر جهانی در اواخر قرن بیستم و پس از آن، پدیده «ژاپن کوبیدن» همچنان باقی است. در نوشته های منتشر شده تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. علاوه بر این، این یک پدیده بسیار پیچیده تر از آنچه تاکنون ارزیابی شده است است. در حالی که، در نگاه اول، به نظر می رسد که «ژاپن کوبیدن» صرفاً دوره های دیگری را به یاد می آورد که در آن ژاپن به عنوان «دیگری» خطرناک برای «غرب» تلقی می شد، مانند تأکید غرب بر «خطر زرد» از اواخر نوزدهم. قرن بیستم و همچنین تبلیغات ضد ژاپنی متفقین در طول جنگ جهانی دوم، "جنگ زدن به ژاپن" نیز ویژگی های متمایز خود را داشت. علاوه بر این، در حالی که «جنگ زدن به ژاپن» اغلب به‌عنوان یک پدیده تاریخی عجیب توصیف می‌شود، نه یک پدیده مبرم معاصر، در واقع به هیچ وجه منقرض نشده است. تأثیر مستمر «جنگ زدن به ژاپن» نیز مشابه‌هایی در دیگر پدیده‌های «بحرانی»، مانند «بافت چین» دارد.

این کتاب مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار خواهد گرفت. دانشجویان کارشناسی ارشد در مطالعات ژاپنی و روابط بین الملل.

The aim of this book is to examine and analyse the phenomenon of ‘Japan-bashing’, from its invention and popularisation in the United States in the late 1970s to the emergence of other national variants, including in Australia and Japan, to its gradual decline in the late 1990s. It is the first major book-length study of ‘Japan-bashing from a multinational perspective, one that attempts to place ‘Japan-bashing’ in its proper historical context and to examine its operation and legacy in the twenty-first century.

Despite its importance in the study of discourses about Japan, as well as in understanding broader global changes in the late twentieth century and beyond, the phenomenon of ‘Japan-bashing’ remains largely neglected in published writings. Moreover, it is a far more complex phenomenon than has been assessed thus far. While, on first glance, ‘Japan-bashing’ merely seems to recall other periods in which Japan has been viewed as a dangerous ‘other’ to ‘the West’, such as the Western emphasis on the ‘yellow peril’ from the late nineteenth century as well as Allied anti-Japanese propaganda during World War II, ‘Japan-bashing’ also had its own distinctive characteristics. Moreover, while ‘Japan-bashing’ is often described as a quaint historical, rather than a pressing contemporary, phenomenon, it is actually by no means extinct. The ongoing influence of ‘Japan-bashing’ also has parallels in other ‘bashing’ phenomena, such as ‘China-bashing’.

This book will be of interest to scholars and postgraduate students in Japanese studies and international relations.