Jane Austen and Reflective Selfhood: Rereading the Self

این کتاب بین خودخواهی، تمرین خواندن و قضاوت اخلاقی ارتباط برقرار می‌کند که بینش تازه‌ای را در مورد سبک روایت آستن ارائه می‌کند و راه‌های جدیدی برای خواندن آثار او ارائه می‌دهد. ایننوشته‌های او را در فلسفه روشنگری از خود قرار می‌دهد و بررسی می‌کند که چگونه آستن پنج مؤلفه اصلی نظریه خودبودن - حافظه، تخیل، احتمال، همدردی و تأمل را در نظر می‌گیرد و رابطه آنها را با خودسازی و قضاوت اخلاقی بررسی می‌کند. . در عین حال، سبک روایت آستن زمینه جدیدی را در بازنمایی آگاهی ایجاد می‌کند و مستقیماً با نگرانی‌های معاصر درباره تمرین خواندن درگیر می‌شود. این کتاب با تشبیه قیاس‌هایی بین خواندن متن و شخصیت خواندن، استدلال می‌کند که تفسیر آستن از خواندن و بازخوانی به‌عنوان کنش‌های انعکاسی و سازنده، توانایی آن‌ها را برای فعال کردن خودشناسی و خودسازی نشان می‌دهد. این نشان می‌دهد که چگونه آستن سؤالاتی را درباره پتانسیل خواندن‌های مختلف مطرح می‌کند و با انجام این کار، خوانندگان خود را به تأمل و بازخوانی تعاملات خود با متون او به چالش می‌کشد.

This book makes connections between selfhood, reading practice and moral judgment which propose fresh insights into Austen’s narrative style and offer new ways of reading her work. Itgrounds her writing in the Enlightenment philosophy of selfhood, exploring how Austen takes five major components of selfhood theory―memory, imagination, probability, sympathy and reflection―and investigates their relation to self-formation and moral judgement. At the same time, Austen’s narrative style breaks new ground in the representation of consciousness and engages directly with contemporary concerns about reading practice. Drawing analogies between reading text and reading character, the book argues that Austen’s rendering of reading and rereading as both reflective and constitutive acts demonstrates their capacity to enable self-recognition and self-formation. It shows how Austen raises questions about the potential for different readings and, in so doing, challenges her readers to reflect on and reread their own interactions with her texts.