James Joyce and Photography

جیمز جویس و عکاسی اولین کتابی است که تعامل شخصی و حرفه ای جیمز جویس با عکاسی را عمیقا بررسی می کند. عکس‌ها، دستگاه‌های عکاسی و تکنیک‌های الهام‌گرفته از عکاسی در سراسر آثار جویس ظاهر می‌شوند، از قاب‌بندی مخفیانه راوی او در Silhouettes (حدود 1897)، تا افرادی که دارای فکر تهاجمی هستند. دختر Tulloch-Turnbull با کداک خون سردش در Finnegans Wake (1939).
از طریق کاوش در دست نوشته‌های جویس و مطالب آرشیوی عکاسی و روزنامه، و همچنین این کتاب با طیف وسیعی از آثار اصلی او، نور جدیدی را بر علاقه پایدار او به این رسانه تصویری می‌تاباند. این پروژه قصد جویس در Dubliners (1914) را برای «خیانت به روح آن همی پلژی یا فلجی که بسیاری آن را یک شهر می‌دانند» را کلید تعامل او با عکاسی می‌داند. ادبیات او موقعیتی دوگانه بین سکون و نوآوری دارد.

James Joyce and Photography is the first book to explore in-depth James Joyce's personal and professional engagement with photography. Photographs, photographic devices and photographically-inspired techniques appear throughout Joyce's work, from his narrator's furtive proto-photographic framing in Silhouettes (c. 1897), to the aggressively-minded 'Tulloch-Turnbull girl with her coldblood kodak' in Finnegans Wake (1939).
Through an exploration of Joyce's manuscripts and photographic and newspaper archival material, as well as the full range of his major works, this book sheds new light on his sustained interest in this visual medium. This project takes Joyce's intention in Dubliners (1914) to 'betray the soul of that hemiplegia or paralysis which many consider a city' as key to his interaction with photography, which in his literature occupies a dual position between stasis and innovation.