دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Hammond. James Henry, Faust. Drew Gilpin سری: Southern biography series ISBN (شابک) : 9780807112489, 0807112488 ناشر: Louisiana State University Press سال نشر: 2010 تعداد صفحات: 430 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 21 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب James Henry Hammond and the Old South: a design for mastery به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جیمز هنری هاموند و جنوب قدیمی: طراحی برای تسلط نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جیمز هنری هاموند از زمان تولدش در سال 1807 تا مرگش در سال 1864 در حالی که سربازان شرمن پیروزمندانه به سمت کارولینای جنوبی حرکت کردند، شاهد ظهور و سقوط پادشاهی پنبه ای جنوب قدیمی بود. هاموند، پلنتر، سیاستمدار و مدافع سرسخت برده داری و برتری سفیدپوستان، شغلی برای خود ساخت که در گستردگی و جاه طلبی خود تصویری ترکیبی از تمدنی را که در آن شکوفا شده بود ارائه می دهد. زندگینامهای که مدتها انتظارش را میکشیدیم، جیمز هنری هاموند اثر درو گیلپین فاوست و جنوب قدیمی، مزرعهدار کارولینای جنوبی را نشان میدهد که در عین حال مشخصه سن خود و در بین مردان زمان خود منحصربهفرد بود. هاموند با خاستگاهی فروتن، تصمیم گرفت تا جامعه خود را تسخیر کند تا خود را رهبر و سخنگوی جنوب قدیمی کند. او از طریق ازدواج، مزرعه ای بزرگ و بردگان زیادی به دست آورد، و سپس با کار اجباری، شیوه های مدیریت زیرکانه و تکنیک های کشاورزی مترقی، به زودی به یکی از ثروتمندترین مردان کارولینای جنوبی تبدیل شد. او به مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا انتخاب شد و به عنوان فرماندار ایالت خود خدمت کرد. شواهدی مبنی بر اینکه او چهار خواهرزاده نوجوانش را مورد آزار جنسی قرار داده بود، او را مجبور کرد سالها در مزرعه خود عقب نشینی کند، اما در نهایت او در معرض دید عموم قرار گرفت و کرسی در سنای ایالات متحده به دست آورد که با جدا شدن کارولینای جنوبی از اتحادیه استعفا داد. جاه طلبی جیمز هنری هاموند خاموش نشدنی بود. زندگی او را گرفت، تقریباً هر حرکت او را هدایت کرد و در نهایت، در محاسبات و استحکام عظیم خود، مردی را که در آن محصور شده بود، نابود کرد. مانند توماس ساتپن فاکنر، فاوست پیشنهاد میکند، هاموند یک «طراحی» داشت، اجباری که هر لحظه از زندگیاش را به سمت بزرگنمایی و مشروعیت بخشیدن به خود هدایت میکرد. هاموند علیرغم سوء استفاده جنسی از زنان برده شده و فرزندان آنها، مانند سایر صاحبان مزارع، خود را خیرخواه و پدرانه تصور می کرد. او خود را ارباب مطلق خانواده و بردگانش می دید، اما نه خانواده اش، نه بردگانش و نه حتی رفتار خودش کاملاً تحت فرمان او نبود. هاموند مشتاقانه آرزو داشت آنچه را که به عنوان شیوه زندگی جنوبی تصور می کرد، کامل کند و حفظ کند. اما این اهداف نیز خارج از کنترل او بود. در زمان مرگ او برای او روشن شده بود که دنیای او، دنیای جنوب قدیمی، به پایان رسیده است.
From his birth in 1807 to his death in 1864 as Sherman’s troops marched in triumph toward South Carolina, James Henry Hammond witnessed the rise and fall of the cotton kingdom of the Old South. Planter, politician, and an ardent defender of slavery and white supremacy, Hammond built a career for himself that in its breadth and ambition provides a composite portrait of the civilization in which he flourished. A long-awaited biography, Drew Gilpin Faust’s James Henry Hammond and the Old South reveals the South Carolina planter who was at once characteristic of his age and unique among men of his time. Of humble origins, Hammond set out to conquer his society, to make himself a leader and a spokesman for the Old South. Through marriage he acquired a large plantation and many slaves, and then through their coerced labor, shrewd management practices, and progressive farming techniques, he soon became one of the wealthiest men in South Carolina. He was elected to the United States House of Representatives and served as governor of his state. Evidence that he sexually abused four of his teenage nieces forced him to retreat for many years to his plantation, but eventually he returned to public view, winning a seat in the United States Senate that he resigned when South Carolina seceded from the Union. James Henry Hammond’s ambition was unquenchable. It consumed his life, directed almost his every move and ultimately, in its titanic calculation and rigidity, destroyed the man confined within it. Like Faulkner’s Thomas Sutpen, Faust suggests, Hammond had a “design,” a compulsion to direct every moment of his life toward self-aggrandizement and legitimation. Despite his sexual abuse of enslaved females and their children, like other plantation owners, Hammond envisioned himself as benevolent and paternal. He saw himself as the absolute master of his family and slaves, but neither his family, his slaves, nor even his own behavior was completely under his command. Hammond fervently wished to perfect and preserve what he envisioned as the southern way of life. But these goals were also beyond his control. At the time of his death it had become clear to him that his world, the world of the Old South, had ended.