James Baldwin's Turkish Decade: Erotics of Exile

بین سالهای 1961 و 1971 جیمز بالدوین مدت زمان زیادی را در ترکیه گذراند و در آنجا بر روی برخی از مهمترین کتابهای خود کار کرد. ماگدالنا جی. زابوروسکا در این اولین کاوش عمیق درباره «دهه ترکی» بالدوین، نقش مهمی را که مکان‌ها، فرهنگ‌ها و دوستان ترکیه در زندگی و اندیشه بالدوین ایفا کردند، آشکار می‌کند. ترکیه فضای پرورش دهنده ای برای نویسنده بود که تا سال 1961 نزدیک به ده سال را در فرانسه و اروپای غربی گذرانده بود و نتوانسته بود اقامت دائم در ایالات متحده را برقرار کند. زابوروسکا نشان می دهد که چگونه اقامت بالدوین در ترکیه به او این امکان را می دهد تا خود را به عنوان یک نویسنده عجیب و غریب سیاهپوست دوباره تصور کند و با نزدیک شدن به پایان دهه 1960 دیدگاه های خود را در مورد هویت آمریکایی و روابط نژادی ایالات متحده تجدید نظر کند.

به دنبال ردپای بالدوین در استانبول، آنکارا و بدروم، Zaborowska بسیاری از عکس‌های منتشر نشده، اطلاعات جدید از آرشیوهای ترکیه، و مصاحبه‌های اصلی با هنرمندان و روشنفکران ترکیه‌ای که بالدوین را می‌شناختند و در نمایشنامه‌ای که او در سال 1969 کارگردانی کرد با او همکاری کردند، ارائه می‌کند. او تأثیر تجربیات او را بر رمانش تحلیل می‌کند. i>کشوری دیگر (1962) و در دو جلد از مقالات او، آتش دفعه بعد (1963) و بی نام در خیابان(1972)، و او توضیح می دهد که چگونه دوران بالدوین در ترکیه نشان دهنده رابطه دوسوگرایانه او با نیویورک، پاسخ های او به جنوب آمریکا و تصمیم او برای اقامت در جنوب فرانسه بود. دهه ترکی جیمز بالدوین دانش نقش بالدوین را به عنوان یک روشنفکر آمریکایی آفریقایی تبار فراملیتی گسترش می دهد، نور جدیدی بر آثار بعدی او می افکند و راه هایی برای ارزیابی مجدد نوشته های قبلی او در رابطه با ایده های تبعید و مهاجرت پیشنهاد می کند. /p>