دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Torunn Haaland
سری: Traditions in World Cinema
ISBN (شابک) : 0748636110, 9780748636112
ناشر: Edinburgh University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 249
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب سینمای نئورئالیستی ایتالیا: هنرهای نمایشی، رقص، کارگردانان فردی، جادو و توهم، مرجع، تئاتر، هنر و عکاسی، تاریخ و نقد، فیلم، طنز و سرگرمی، مستند، فیلم، طنز و سرگرمی، ایتالیا، اروپا، تاریخ، تمدن و فرهنگ جهانی، سی اکتشافات و اکتشافات، یهودیان، مذهبی، بردهداری و رهایی، زنان در تاریخ، تاریخ، اروپا، تاریخ، علوم انسانی، کتابهای درسی جدید، مستعمل و اجارهای، بوتیک تخصصی، فیلم و تلویزیون، هنرهای نمایشی، علوم انسانی و کتابهای جدید استفاده شده بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب Italian Neorealist Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سینمای نئورئالیستی ایتالیا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تورون هالند استدلال می کند که نئورئالیسم یک لحظه فرهنگی بود و
انسجام سنت را از نظر تعهد اخلاقی آن به ایجاد تجارب نقادانه
تماشای پیرامون واقعیت های کم بازنمایی و افراد به حاشیه را توضیح
می دهد. با بررسی هر دو شاهکارهای تحسین شده و آثار کمتر شناخته
شده، تشابهاتی با نظریه های رئالیستی و سنت های سینمایی گذشته و
حال کشیده می شود. شیوههایی که نسلهای متوالی کارگردانها با
مضامین و زیباییشناسی فیلم نئورئالیستی بازخوانی، مذاکره و
شکستهاند، همراه با گرایشهای نئورئالیستی در سایر هنرها، مانند
ادبیات، مورد بحث و ارزیابی قرار میگیرند.
Torunn Haaland argues that neorealism was a cultural moment and
accounts for the tradition's coherence in terms of its moral
commitment to creating critical viewing experiences around
underrepresented realities and marginalised people. By
examining both acclaimed masterpieces and lesser known works,
parallels are drawn to realist theories and to past and present
cinematic traditions. The ways in which successive generations
of directors have readopted, negotiated and broken with the
themes and aesthetics of neorealist film are discussed and
evaluated, along with neorealist tendencies in other arts, such
as literature.