Italian Food Activism in Urban Sardinia: Place, Taste, and Community

کارول کونیهان، انسان شناس فرهنگی با کتاب جدید خود، فعالیت غذایی ایتالیایی در شهر ساردینیا، کمک قابل توجهی به درک جنبش جهانی رو به رشد برای دموکراسی غذایی می کند.

او با ارائه یک مطالعه موردی قوم نگاری دقیق از کالیاری، پایتخت جزیره-منطقه ایتالیایی ساردینیا، از توصیفات خود ساردینی ها از اقدامات و انگیزه هایشان برای تغییر غذای خود استفاده می کند، زیرا آنها به دنبال جایگزین های مردمی برای کشاورزی هستند. - سیستم غذایی صنعتی از طریق GAS (Gruppi di Acquisito Solidale یا گروه های خرید مبتنی بر همبستگی)، کشاورزی ارگانیک و شهری، رستوران های جایگزین، و برنامه های مزرعه به مدرسه. آنها فعالیت خود را به طنین حسی و عاطفی غذا و پیوندهای نوستالژیک آن با مکان، سنت و فرهنگ مرتبط می کنند. آنها بر اهمیت آموزش از طریق تجربه تاکید می‌کنند و از طریق کارگاه‌ها، بازدید از مزرعه، و همدلی روابط و شبکه‌ها را ایجاد می‌کنند.

این کتاب بر سه موضوع کلیدی در مصاحبه با فعالان غذای کالیاری تمرکز دارد: اهمیت منطقه (یا مکان)، اهمیت طعم، و نقش آموزش. Counihan با کاوش در این زمینه‌های نگرانی، تنش‌های کلیدی را در مصرف به‌عنوان نیرویی برای تغییر، در اقدامات فردی در مقابل گروهی، و در روابط قدرت سیاسی و اقتصادی، که برای تلاش‌های جهانی گسترده‌تر برای ترویج دموکراسی غذایی از اهمیت حیاتی برخوردار است، آشکار می‌کند. span>

With her new book, Italian Food Activism in Urban Sardinia, cultural anthropologist Carole Counihan makes a significant contribution to understanding the growing global movement for food democracy.

Providing a detailed ethnographic case study from Cagliari, the capital of the Italian island-region of Sardinia, she draws upon Sardinians' own descriptions of their actions and motivations to change their food as they pursue grassroots alternatives to the agro-industrial food system through GAS (Gruppi di Acquisito Solidale or solidarity-based purchase groups), organic and urban agriculture, alternative restaurants, and farm-to-school programs. They link their activism to the sensory and emotional resonance of food and its nostalgic connections to place, tradition, and culture. They stress the importance of education through experience, and they build relationships and networks through workshops, farm visits, and commensality.

The book focuses on three key themes to emerge in interviews with Cagliari food activists: the significance of territorio (or place), the importance of taste, and the role of education. By exploring these areas of concern, Counihan uncovers key tensions in consumption as a force for change, in individual vs. group actions, and in political and economic power relations, which are of crucial importance to wider global efforts to promote food democracy.